________________
નિક્ષેપ—“ સુધર્મા સ્વામી એલ્યાઃ હું જંબૂ ! શ્રમણ યાવત ઉપાસકદશાંગના પ્રથમ અધ્યયનને એજ અર્થ કહ્યો છે, તને કહુ છુ.” (૯૦).
ભગવાન્ મહાવીરે અને તેવા જ
ઇતિ શ્રી ઉપાસકદશાંગ સૂત્રના પ્રથમ અધ્યયનની અગારસંજીવની નામક વ્યાખ્યાના ગુજરાતી અનુવાદ સમાપ્ત. (૧)
કામદેવ શ્રાવક કી ઋદ્ધિ કા વર્ણન
હવે ખીજા કામદેવ અધ્યયનનેા પ્રારંભ કરવામાં આવે છે; ટીન્નાથે-‘ä વહુ” ઇત્યાદિ (જંબુ સ્વામીએ પૂછ્યું':−) ભગવન ! જો શ્રમણ ભગવાન મહાવીર યાવત મુક્તિને પામેલાએ સાતમા અંગ ઉપાસક દેશાના પહેલા અધ્યનમાં એ અર્થ પ્રરૂપિત કર્યાં છે, તે ભગવન ! બીજા અધ્યયનમાં શા અર્થ ખતાવ્યા છે. (૯૧).
(સુધાં સ્વામીએ ઉત્તર આપ્યુંઃ-) હૈ જમ્મૂ! એ કાળે એ સમયે ચંપા નામની નગરી હતી. પૂર્ણભદ્ર ચૈત્ય હતું. જિતશત્રુ રાજા હતા. કામદેવ ગાથાપતિ હતા. ભદ્રા નામની તેમની સ્ત્રી હતી. છ કરોડ સેાનૈયા એના ખજાનામાં હતા, છ કરોડ વેપારમાં રોકયા હતા, છ કરાડ પ્રવિસ્તર (લેણ-દેણુ)માં ગુંથાયા હતા, અને દસ હજાર ગાયાના એક વ્રજને હિસાબે છ વ્રજ હતાં, અર્થાત્ સાઠ હજાર ગાવનાં પશુઓ તેની પાસે હતાં. તે આનંદની પેઠે નીકળ્યે શ્રમણુ ભગવાન મહાવીરની સમીપે આવ્યેા. એજ પ્રકારે તેણે શ્રાવક ધર્મને સ્વીકાર કર્યાં. અહીં બધા વૃત્તાંત પૂર્વોક્ત પ્રકારના જ સમજી લેવા કે કામદેવ ચાવતુ વડા પુત્રને, મિત્રાને અને જ્ઞાતિને પૂછીને જ્યાં પાષધશાળા હતા ત્યાં ગયા. ત્યાં જઈને આનંદની પેઠે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરની સમીપની ધ`પ્રજ્ઞપ્તિના સ્વીકાર કરી વિચરવા લાગ્યા (૯૨) ત્યારબાદ એ કામદેવ શ્રાવકની પાસે પૂર્વ રાત્રિને ખીજે સમયે (મધરાત્રે) એક કપટી મિથ્યાષ્ટિ દેવ આવ્યે (૯૩).
ઉપાશક દશાંગ સુત્ર
૮૫
