________________
સૌભાગ્ય પંચમી કથા
૧૨૯ હાર, પૌષધ ઉપવાસ કરે, આગળ સાથિયા ભરે, પાંચ વાટને ઘીને દીવો અખંડ રાખે, પાંચ જાતના મેવા, પકવાન અને ફળ આગળ ધરે, પૂર્વ દિશા તથા ઉત્તર દિશા સામે બેસીને દૂત નો નાળક એ પદને હજાર હજાર વાર જાપ કરે, પવિત્ર થઈને ત્રણ સંધ્યાએ પૂજા કરે. જે પૌષધ કર્યો હોય અને તે દિવસે એટલે વિધિ ન કરી શકે તો બીજે દિવસે પારણું કરે તે વિધિ સાચવીને કરે. પાંચ વરસ અને પાંચ માસ સુધી એ વિધિ કરે. જે પ્રત્યેક માસે આ પ્રમાણે ન કરી શકે તો કાર્તિક સુદિ પાંચમના દિવસે આ પ્રમાણે આરાધના જીવન પર્યત કરે જ્ઞાનની આરાધનાથી મનુષ્ય નીરોગતા પામે છે, દેવલેક તથા અનુક્રમે મેક્ષસુખ પામે છે. પછી ઊજમણામાં ૧ પ્રાસાદ, ૫ જિનબિંબ, ૫ પાટી પ્રતિ, ૫ ઠવણું, ૫ નાકરવાળી, ૫ રૂમાલ ઇત્યાદિ પાંચ પાંચ વસ્તુની વિધિએ ઊજમણું કરે.”
એ સાંભળીને ગુણમંજરીએ એ તપ આદર્યું. જીવવાની આશા રાખતો મનુષ્ય ઉત્તમ વૈદ્યનું કહેલું વચન માને તેમ માનીને તેણે એ તપ આદર્યું.
હવે એ અવસરે રાજાએ સાધુપુરંદર શ્રીવિજયસેનસૂરિને પૂછ્યું, “સ્વામી ! મારા પુત્ર વરદત્તને મૂર્ણપણું અને કોઢ ક્યા કર્મથી ઉત્પન્ન થયાં તે કૃપા કરીને કહે.” એ સમયે ગુરુ તેને પાછલે ભવ કહેવા લાગ્યા
આ જંબુદ્વીપના ભરતને વિષે શ્રીપુર નામે નરાર છે. ત્યાં મહાદિવાળે વસુ નામે શેઠ વસતો હતો. તેને બે પુત્ર વસુદેવ અને વસુસાર નામે હતા. એક વાર તેઓ બન્ને ઉપવનમાં કીડા કરવા માટે ગયા હતા. ત્યાં રહેલા જ્ઞાની ગુરુ મુનિસુન્દરસૂરિને તેમણે વંદન કર્યું. ત્યાં મુનિએ તેમને વેગ જાણુંને દેશના આપી, “જે પ્રભાતે છે તે મધ્યા
ને નથી, જે મધ્યાહૂને છે તે સંધ્યાએ નથી. સવારે રાંધેલું ધાન્ય સાંજે બગડી જાય છે તો એ ધાન્યના રસથી નીપજેલી કાયા નાશ પામે
