Vinay Sutra And Auto Comentary On Same

Author(s): P V Bapat, V V Gokhale
Publisher: Kashi Prasad Jayaswal Research Institute

Page 94

१ प्रव्रज्यावस्तु
7
४७
इति यत्तस्यैतेन" संग्रहः । (५०८) असत्वे एतद् उपस्थापकः समादापयेत् इति ॥ अभावे सति एतद् उपस्थापकेन समादापयितव्यम् ।। ( ५०९ ) असंपत्तौ सांधिकं ददीरन् । यदि समादाप्यमानमपि " न संपद्यते, ततः सांघिकं देयमित्यर्थः ॥ ( ५१०) प्रभावे (सांघिकस्य) बौद्धिकं श्राशरीरगतादिति ॥ आमुक्तकमपि यत्प्रतिमायां चैत्ये वा आभरणादिभिरपि यावद्देयं अन्याभावे कः [ पुन ]र्वादोऽन्यस्येत्यर्थः ।। ( ५११) पानक छत्रारोपणादिकारान् एनमुद्दिश्य [सांधिकात् " ] कुर्युः ॥ असंपत्ताविति वर्तते, स्वस्याभावे, सांधिकात् । अस्येति सांघिकस्य (५१२) प्रभावे अस्य बौद्धिकात् । (५१३) वेयत्वं श्राभ्यां श्रार्तस्य तेनामृत्यो सति विभवे ॥ आभ्यामिति सांघिक - बौद्धिकाभ्याम्, असति 27 तु दाने दोषाभावः ॥ ( ५१४) नोपस्थायकः एनं नोपतिष्ठेत् ॥ एनमिति ग्लानम् ॥ ( ५१५) न प्रर्थ्यां श्रस्य धर्म्यं च आज्ञां विलोमयेत् ॥ अर्थ्यामिति जीवितपात्र प्रतिसंयुक्ताम् । अस्येति ग्लानस्य । धर्म्यामिति पुण्योपस्थान प्रतिसंयुक्ताम् ।। (५१६) नाध्यवसान- वस्तूपयाचितो विधारयेत् ॥ अध्यवसानवस्तु यत्र पात्रादी ग्लानस्य तृष्णा । उपयाचित इति ग्लानेन, उपस्थायक: ।। (५१७) न नाववदेत् [Plate III. 7a]' इति । ग्लानमुपस्थायकः ॥ ( ५१८) नैनं ग्लानो अतिलंघयेत् उपस्थायकेन कृतं अववादं न ग्लानो अतिक्रमेदित्यर्थः ॥ ( ५१९) सांघिकादेनं श्रसौ उपस्थायकः— मरणशंकायां शयनासनादुत्थाप्य पौदगलिके निवेशयेत ॥ ( ५२० ) अभ्यंजन- स्नपनपूर्वक ताव्याजेन इति ॥ अभ्यंजन - स्नपनपूर्वकतया व्याजभूतया निवेशयेत् इत्यर्थः । व्याजस्य अत्र प्रधानत्वात्, निदर्शनमेतद्-द्वयं वेदितव्यम् ॥ ( ५२१ ) यत्नवान् तदवस्थापरिच्छेदे स्यात् ॥ इति मरणावस्थापरिच्छेदे यस्यां शरीरावस्थायां मरणाशंका भवति तस्यामित्यर्थः । यत्नश्च अत्र मुहुर्मुहुः प्रत्यवेक्षणम् ॥ ( ५२२) तत्कार्यत्वं तत्कृतसंक्लेशानां तन्मृतचीवराणां धावनस्य । तेन ग्लानेन कृतसंक्लेशानां तन्मृतचीवराणां इति यस्यासो ग्लानस्य उपस्थायकः तस्य एव मृतस्य यदि तानि चोवराणि भवन्ति, न अन्यस्य तेषां धावनम् । तस्य उपस्थायकस्य करणीयमित्यर्थः । ( ५२३) संघस्य तत्स्थविरः संनिपाते पूर्वगमः स्यात् ।। निश्रय-निश्रितप्रकार एषः इत्येतस्मिन्नवधो संघस्थविराधिकारस्य उपन्यासः । संघस्य संनिपाते संघस्थविरः पूर्वंगमो भवेदित्यर्थः ॥ ( ५२४) गमने विलंबितं उदीक्षेत । तत्स्थविरः ॥ (५२५) तेऽपि एनमिति । येषां असो स्थविरः, तेऽपि एनं गमनविलंबितं उदीक्षेरन् ॥ (५२६) श्रनिर्गतं च दूरं गत्वा ।। (५२७) ग्रामान्ते च ॥ समीपवाची अत्र अन्तशब्द: ।। (५२८) प्रवेशश्चेत् प्रत्र अनुयान्तम् ॥ प्रवेशश्चेदभिप्रेतो अन्वागच्छन्तं एनं ग्रामान्ते उदीक्षेरन् ॥ उदीक्षमाणानां - ( ५२९) दूतश्चेत् स्यात् "आगमय यावत्स्थविर