Tattvatrai Mimansa Part 1 and 2

Author(s): Amarvijay
Publisher: Jain Sangh Samast

Page 1149

પ્રકરણ૩ મું. ખરેવિકાર સમજનાર લક્ષ્મણ રધુનાથ ભિડે. ૪૧૭ કુછ નહિ દે સકતા ! સબ કુછ હમારે કર્મોકા પ્રભાવ હૈ ઔર કર્મ કરને કે લિયે હમ સવતંત્ર હૈ ઈવર કેઈ બાદશાહ નહીં હૈ. ઉશ્વર વેહી હ જે મેક્ષપદક પહુંચે હૈ અસેં ઇશ્વરક સુષ્ટિ કમસે કુછ ભી સંબધ નહીં હૈ. ઉન પર ભી સુષ્ટિકા ( જડ પુદગલ) કુછ ભી પ્રભાવ નહીં હૈ
सर्वज्ञो जितरागादि-दोष स्त्रैलोक्य पूजितः .
યથારિત અર્થવાદીર. દેવો શ્વડ છે
સર્વજ્ઞ, વીતરાગી, રૈલોક્યપૂજિત, યથાસ્થિતાર્થવાદી, ઔર સમર્થ હી પરમેશ્વર હૈ વહ સષ્ટિક ઉત્પત્તિ, સ્થિતિ લય નહી કરતા ઔર ન મન્હેંકે કર્મ કરનેકી બુદ્ધિ દેતા હૈ ઔર ઉનકે કર્મોકા ફલ દેતે બેઠતા હૈ. સારાંશ હમ કર્મ કરને કે લિયે સ્વતંત્ર હૈ ઔર હમારે કમૅકા ફળ ને સ્વભાવસે મિલેગા ભેગના હી પડે છે ઈસમે કિસી કે સુખ કે બાત નહીં હૈ ઇશ્વર વહિ હૈ કિ જે વિતરાગ ઔર નિરૂપાધિક હૈ. આજકલકા સંસાર હિંસાસે રંજિત હુઆ હૈ અહિંસા હી મનુષ્ય જાતિકા સ્વભાવ હૈ ઔર વહિ સુખકા માર્ગ હૈ. દુનીયા કે જૈન ધર્મસે શીખના પડેગા કિ “વલ્લો virat વિરમ” સબ પ્રકારક જીવહિંસામે દૂર રહના સંસારકે યહ પાઠ શીખના પડેગા કિ. “ના રે नमणिज्जा, जेहिं मणवयणकाय सुद्धीए। सव्वजियाणं हिंसा, चत्ता एवं वि ન્નિતિના”તન મન વચનસે કહોને કી હિંસા છોડ દી હૈ, મનુષ્ય હી ધન્ય હ યહીં સદાતન કરના ચાહીએ. લેગે ફસાનેમેં, ડુબાને મેં હી, આજકલ ધર્મ એર વ્યવહાર ચાતુરી સમઝી જાતી હૈ. કુરાન તથા મહાભારત રામાયણ ગ્રંથસે ઝુઠ કે ભી આધાર લે લિયા જાતા હૈ લેકિન દુનીયાકે જૈન ધર્મસે યહ બાત શીખની પડેગી કે“જોવંજ અહીર વા, જે દુભાતિ વિષ જે રેવ વાળ, કિં નમો વાહૂ
પ્રાણ બચાને કે વાસ્તેથી જે તીનકમાત્રથી ગુઠ વ્યવહાર નહીં કરતે, ઉન સર્વ સાધુઓ કે વંદન હો પગ પગ પર કુઠ બેલનેમેં ચાતુરી સમઝને વાળે લાગેકે યહ પાઠ પઢના હોગા ઔર તભી ઉનકે સુખ પ્રાપ્તિ હેગી.
પદ્રવ્યાપહારિસે તે જનતા બહુત હી પી ગયી હૈ ઇસ યાંત્રિક યુગમેં તે પરદ્રવ્યાપહારિકે બહુત હી સુવિદ્યાઓં પ્રાપ્ત હુઈ હૈ યહ અપહરિહી સર્વ અસ્વસ્થતા કા જડ હૈ દુનીયા કે નિગ્રંથિ મુનિઓસે સીખના હૈ કિ "जं पहमभत्ति जं पह, तं तं जीवस्स बाहिरा पाणा। तिण मित्त वि अदिन्नं, दयाસુવે તો જિ ” સિરસે પાંવ તક પસીના બહાકર જે કુછ કમાયા જાતા હૈ વહ કમાનેવાલે કે ધન બાહિર પ્રાણ હેતે હૈ ઈસ લિયે પર દ્વિવ્યાપહારિ કરના એક બી હિંસા હી હૈ ઔર દયાળ મહાશય અદત્ત, વસ્તુ કભી નહીં લેતે હૈ”
53: