________________ તેના ઈન્દ્રની અપેક્ષાએ પણ (સવિશેષ) પૂજનીય છે. अभ्यर्चनादर्हतां, मनःप्रसादस्ततः समाधिश्च / तस्मादपि निःश्रेयस मतो हि तत्पूजनं न्याय्यम।।८॥ અહેતુના પૂજન (સ્તુતિ, વંદન આદિ) થી મનવૃત્તિ નિર્મળ થાય છે. અને મનવૃત્તિની શુદ્ધિથી મનની એકાગ્રતા પ્રાપ્ત થાય છે. તથા મન એકાગ્ર થવાથી મુકિતની પ્રાપ્તિ થાય છે. માટે તે (અહંત) નું પૂજન જ ઉચિત છે. (બીજાના પૂજનથી આ લાભ મળી શકે નહી.) तीर्थप्रवर्तनफलं, यत्प्रोक्तं कर्म तीर्थकरनाम। तस्योदयात्कृतार्थोऽप्यहस्तीर्थं प्रवर्तयति // 9 // (પ્રવૃત્તિ પ્રયજન વશ કરાય છે. અહંતુ તે કૃતાર્થ છે. તેથી તેમની પ્રવૃત્તિનું ઉપદેશાદિકનું કઈ કારણ નથી એમ કહેવું ખબર નથી. કેમકે ) તીર્થંકરનામકર્મ જે કહેવાયું છે. તેનું “તીર્થનું પ્રવર્તન કરવું” તે ફળ છે.
