Sumainahchariyam

Author(s): Somprabhacharya, Ramniklal M Shah, Nagin J Shah
Publisher: Prakrit Text Society Ahmedabad

Page 504

४७१
सुमइनाह-चरियं
प्रविश्य तत्र गृह्णाति यः फलं मृत्युमेति सः । इत्याचख्यौ पुरा रक्षः पुरतः पृथिवीपतेः ||३३४७।। राज्ञो चेऽवश्यमानेयमेकैकं प्रत्यहं त्वया । प्रवेश्य तत्र वारेण पुरस्यैकैकमानुषम् ||३३४८।। फलादानेऽन्वहं तस्मिन् एकैको म्रियते पुमान् । कियत्यपि गते काले पुरलोके विषीदति ।।३३४१।। वारको जिनदासस्य श्रावकस्य समाययौ । ययौ तत्र विवेशान्तः सनमस्कारमुद्गृणात् ।।३३५०।। तन्निशम्य स्मरन पूर्वभव-व्रतविराधनम् । वनाधिष्टायक क्षुद्र व्यन्तरः प्रतिबुद्धवान् ||३३५१।। प्रत्यक्षीभूय नत्वा च श्रावकं स मुदाऽवदत् । दास्यामि फलमेकैकं स्थानस्थस्यैव तेऽन्वहं ||३३५२|| असौ व्यावृत्य वृत्तान्तं नृपस्य च न्यवेदयत् । प्राप्नोत्युच्छीर्षक शश्वदेकैकं व्यन्तरात् फलम् ||३३५३|| तदर्पयति राज्ञे स तुष्टेनाऽनेन पूजितः । अकालमृत्यु-विश्रान्त्या कारितश्चोत्सवः पुरे ||३३५४।। इति निशम्य महोत्सव-कारणं, नृपसुतो निजगाद जगत्यहो । इह भवे पि विपादित-विप्लवं, स्फुरति पञ्च-नमस्कृति-वैभवम् ।।३३५५।। ततो राजसुतो प्राप वसंतपुर-पत्तनम् । तत्राऽपश्यज्जनं सर्वं नमस्कार-परायणम् ||३३५६।। सोऽवोचत्सुमतिर्मित्र लोकः पञ्चनमस्क्रियाम् । निःशेषोऽपि पठत्यत्र तत्रार्थे विद्धि कारणम् ||३३५७।। सो पि सम्यक् परिज्ञाय कुतो पि पुरुषादिदम् । रूपनिर्जितमारस्य कुमारस्य पुरोवदत् ।।३३५८।। इहासीनृपतिर्नाम्ना जितशत्रु र्गुणैरपि । तस्य भद्रा महादेवी नामतो गुणतोऽप्यभूत् ।।३३५१।।