________________
ખંડ ૪ / ઢાળ ૬
૩૦૭ એ યોગીનાં સંગમથી, હું ઊગર્યો રે કે હું થિન્ ધિક્ સુત પરતક્ષ, એ વંશ મેલો કર્યો રે કે એ ૯ એમ ચિંતી નિજ ઘામ, ગયો મન સુખ કરી રે કે ગઇ ભૂપ નિમિત્તિક મૃત્યુ, વાત એ વિસ્તરી રે કે વાવ હાહાકાર અપાર, થયો તે નયરમાં રે કે થ૦ છત્ર ઉપાડે તામ, જયાદિક વયરમાં રે કે જ૦ ૧૦ ચારે ચાર કષાય, કરે અતિ દુર્ગમા રે કે કરે આવી સભામાં તામ, કરે કલી સંભ્રમા રે કે કઇ સચિવ પ્રમુખ પુરલોક, થયા સવિ આકુલા રે કે થ૦ રાજવરગ પણ સુખ, નિસર્ગથી વ્યાકુલા રે કે નિ. ૧૧ શોકાકુલ સવિ લોક, થોકે થોકે મિલ્યા રે કે થોડ ન હોય કામનો મેલ, જેમ છાશ ને બાકુલા રે કે જે કિહાં હાહારવ બુંબ, રુદિત કિહાં પટણાં રે કે રુ કિહાં નહિ ગાન ને તાન, ન ચંદન છાંટણાં રે કે ન૦ ૧૨ દેખી એણી પરે નયર, નિમિત્તિક તવ કહે રે કે નિવ
સ્વામી તુમ છતે લોક, હે એમ નિર્વહે રે કે કઇ હણીયું પુર એ સર્વ, લૂંટારા એ લૂંટશે રે કે લૂંટ ભાંડાગાર અપાર, ક્ષણેકમાં ખૂટશે રે કે ક્ષ૦ ૧૩ નિસુણી એ યોગી વયણ, રાજા તવ ઘસમસ્યો રે કે રાત્રે અંગરક્ષકને તેડીયા, જાણી ચિત્ત હસ્યો રે કે જાવ જીવંતો નિજ સ્વામી, જાણી ભટ ઘાઈયા રે કે જાવ મૂર્છાગત જિમ જંતુ, ફરી જીવિત પાઈયા રે કે ફ૦ ૧૪ થઈ સન્નદ્ધ સુબદ્ધ, કરે રણ ભૂમિયા રે કે કઇ કાષ્ઠપંજરમાં ચાર, જયાદિક ખેપિયા રે કે જ જેમ સંજલણ કષાય, દહે ધ્યાન પંજરે રે કે દo મુનિવર આપ સ્વરૂપ, લહીને સંચરે રે કે લ૦ ૧૫ તિણ પરે ચામર છત્ર, સુશોભિત નૃપ થઈ રે કે સુનૈમિત્તિક યુતતખત, બેઠા તે ગહગઢી રે કે બે સુખ પામ્યા સવિ લોક, ગઈ શોક આપદા રે કે ગઈ. ઘર ઘર મંગલ માલ, થઈ સુખસંપદા રે કે થઈ૧૬ ૧. ખજાનો ૨. પાંજરામાં ૩. પૂર્યા ૪. સંજ્વલન ૫. ઠાઠડીમાં ૬. સિંહાસન
