________________
૩૦૬
શ્રીચંદ્ર કેવલીનો રાસ
અવધૂતે પણ તામ, પ્રતિજ્ઞા કેલવી રે કે પ્ર૦ આવી નિજ ઉતારે, સુરંગ યોગ મેલવી રે કે સુ જિહાં લગે લાખનું ગેહ, તિહાં લગે તે કરે ૨ે કે તિ॰ કોઈ ન જાણે તેમ, બિઠું ઘરને ઘરે ૨ે કે બિ॰ ૨ ચાર દિને થયો પૂર્ણ, આવાસ તે લાખનો રે આ પંચમ દિને શુભ મુહૂર્ત્ત, જોઈ પંચ સાખીનો ૨ે કે જો હવે નૃપ તે ઘરમાંહિ, પેસે અવધૂતશું રે કે પે કુમર જયાદિક જાણે, બેઠુને દ્યૂતશું રે કે બે ૩ દેઈ દ્વાર નિજ ગેહનું, નૃપતિ નિમિત્તિયો રે કે નૃ સુખ દુઃખ કેરી વાત, કરે એક ચિત્તિયો રે કે એહવે પ્રેર્યો અગ્નિ, દાવાનલ સારીખો ૨ે કે દા૦ તે જાણી કહે ભૂપ, અસમંજસ ઓળખ્યો રે કે અ૦ ૪ કહે જ્ઞાની અવધૂત, સુણો નૃપ તાહરા ૨ે કે સુ રાજ્ય લુબ્ધ એ પુત્ર, વૈરી તુજ કાયા રે કે વૈ તેણે એ કીધું કામ, આપણને મારવા રે કે આ કહે રાજા હવે કેમ, આપોપું તારવા ૨ે કે આ ૫ તાતહત્યાના કારક, ધિક્ એ નંદના રે કે ધિ કહે રાજા હવે આપ, ઉગારશું કેમ મના ૨ે કે ઉ કહે યોગી જિમ રાખે, આપ મહાવ્રતી રે કે આ વિષય દાવાનલમાંહે, ખેમ શુભ પરિણતિ રે કે ખે॰ ૬ તેમ આપણે ઉગરશું, કિસી ચિંતા નથી રે કે િ દેખાડી તે સુરંગ, સુરંગે તાનથી રે કે સુ ૫૨જળીયો જવ અનળ, મહાબળે પવનને રે કે મ૦ કહે યોગી પાદપ્રહાર, દીઓ એણે ગમે રે કે દી ૭ જ્ઞાની સહિત તે ભૂપ, સુરંગમાં નીકળ્યા ૨ે કે સુ જીવિત દાનના દાયક, સુધા અટકળ્યા ૨ે કે સુ એહવે લાખનું ગેહ, ભસ્મ થયું પરજલી ૨ે કે ભ તે સાંભળી નૃપ ચિંતે, વિધન ગયું સહુ ટળી રે કે વિ ૮
અહો અહો જ્ઞાનીનું જ્ઞાન, અમાન ગુણે ભર્યું રે કે અ ભૂપ પ્રશંસે વારંવાર, એહિ જ ચિત્તે ઘર્યું રે કે એ ૧. ઠગશું ૨. દિશામાં
