Shreechandra Kevalino Ras Part 02

Author(s): Gyanvimalsuri
Publisher: Shurtgyan Prasarak Trust

Page 192

ખંડ ૪ | ઢાળ ૪૮
૪ ૬૭
| ઢાલ અડતાલીશમી II (પાંડવ પાંચે વાંદતાં, મન મોહે રે / વાણી વાણી જિન તણી–એ દેશી) પંચાચાર વિચારના, ઘરી ઘરણે ઘોરી ઘીર રે;
આપપણે અંગીકરે, વળી પરને પલાવણ વીર રે; જે નિરધિ પર ગંભીર સકલ ગુણ, સોહતા વડવીર રે; મન મોહે મોહન વેલી ભવિક પડિ,-બોહતા ભવ વીર રે. ૧
જ્ઞાનાચાર તે આઠ છે, પણ જ્ઞાન તિહાં મૃત મુખ્ય રે; काले विणए बहुमाणे, उवहाणे तह अनिण्हवणे वंजण अथ्थ तदुभये, अट्टविहो नाणमायारो १
અર્થ-કાળ, વિનય, બહુમાન, ઉપઘાન, અનિહ્નવણ, વ્યંજન, અર્થ અને તદુભય-એ આઠ પ્રકારે જ્ઞાનાચાર છે.
અસ્વાર્થ – પૂર્વ ઢાલ ચઉ સંધ્યા વરજી ભણે, સવિ અક્ષર શ્રત જે દક્ષ રે; વળી સૂત્ર કાલિક ચઉ યામ આદંત, પ્રહર દ્વય દિનમાન રે; તેમ રમણીયે એહ પ્રમાણ ભણે, કાલે થઈ સાવઘાન રે. ૨
વિનય કરે જ્ઞાન જ્ઞાનીનો, જ્ઞાનાભ્યાસીનો તેમ રે;
જ્ઞાનોપગરણનો વળી, શુચિ શોભિત હોય જેમ રે; જેમ હોયે શોભિત ભવ્ય આશાતના, ટાલતો ઘરે નેહ રે; દીએ બહુ આદર માન કહિવિઘ, ચાલતો ગુણ ગેહ રે. ૩
બહુમાન તે અંતર હૃદયમાં, નિજ પ્રાણથી અઘિકી પ્રીત રે;
ગુરુ જ્ઞાની જ્ઞાન ઉપરે, ઉપધાન તપોવિધિ રીત રે; વિધિ રીતે મુનિ તે યોગ વહી ભણે, સૂત્ર તે સુવિનીત રે; શ્રાવકને ઉપથાન પરમેષ્ઠી, પ્રભૂતિ કહ્યાં ષટ્ રીત રે. ૪
ગુરુ ઓલવણા નવિ કરે, જેથી પામ્યો શ્રુતજ્ઞાન રે;
ગુરુ અપલાપી ભારી કહ્યો, સવિ શાસ્ત્રમાં તે અજ્ઞાન રે; અજ્ઞાની ભારી કર્મ નિકાચિત, બંધના કર્મરૂપ રે; હોય રાસભને ચંડાલગતે, તેહી જનાવિદરૂપ રે. ૫
एकाक्षरप्रदातारं, यो गुरुं नैव मन्यते श्वानयोनिशतं गत्वा, चांडालेष्वपि जायते १