Sambodhi 2001 Vol 24

Author(s): Jitendra B Shah, K M Patel
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 126

Vol. XXIV, 2001 गण्डस्स कहाणयं
121 गोवालिएहिं मिलिऊण मज्जंसे आणियं पाहुणयं कयं । ससंको पियइ मुणिचंदो । 'मा थावरओ मम पमत्तं पासिऊण मारिज्जा' । सो थावरओ चितेइ-'मारेयव्वो मए अज्ज रयणीए ।' गओ य सो दिवसो, रयणी आगया, सयणिज्जं ठवियं गेहस्स मज्झे ।
मुणिचंदेण भणियं-बहुकालाओ आगओ गवाओ पिच्छामि । गो-वाडयस्स मज्झे पत्थारह, पत्थरियं तेहि, गोवाडए निवन्नो विचितेइ-'जइ किंचिं सो उवायं ववसिस्सइ' त्ति अज्ज रयणीए । ता किं करेमि ?' तओ तेणं खोडं चीवरेण वेढिऊण सयणिज्जे ठवियं । ठविऊण तुण्हिक्को अच्छइ रक्खंतो खग्गवावडकरो । सो थावरओ चिंतेइ–'पइरिक्के सुत्ते मारेमि जाव खग्गं आकड्डिऊण छन्न पहरेइ ताव मुणिचंदेण करणदक्खयाए कओ दुक्खंडो । तओ मुणिचंदेण उवाओ चिंतिओ । गोवाडं उग्घाडिऊण गावाओ नासियाउ पच्छा वाहरियं किर चोरेहिं हरिओ गावाओ । भो भो गोवाला ! एस थावरओ मारिउ । गावाओ वालियाओ, चोरा य नट्ठा । तओ थावरओ अग्गाए सक्कारेऊण विहाए पच्छा संखउरं पत्थिओ मुणिचंदो । ।
___ माया वि चिंतेइ–'न नज्जइ किं भविस्सइ ? तस्स पंथं पलोयमाणि चिट्ठइ जाव मुणिचंदो दिट्ठो इक्कलउ । पविट्ठो भवणस्स दारे । आसओ अवइन्नो पविट्ठो य गिहं, खग्गं घरकीलए उलइयं, दिन्नासणो निसन्नो । दासचेडीए पायसोहणं कयं । माया पुच्छइ वत्ता । पुत्त ! कहिं थावरओ ? मुणिचंदेण भणियं-पच्छए एइ । तीसे हिययं खडुक्कियं । किं एवं कक्कस्सरुद्देण वहिओ हुज्जा ? ता जाव पिच्छइ पिपीलियाओ धरणीए वहंताओ खग्गस्स समुहाओ लोहियस्स गंधेण दिटुं च ताव खग्गं लोहियलित्तं । तओ रोसेण पलित्ता खग्गं आकड्डिऊण य दिक्खमाणस्स सिरं से छिन्नं मुणिचंदस्स । तओ दासचेडीए मुसलेण सा माया मारिया ॥छ।। दासचेडीधूवाए सूल्लहत्थेण मारिया । सा दारिया राउले गहिया । ता पुत्तय !
एयं कालम्मि अणाइए जीवाणं विविहकम्मवसगाणं ।
तं नत्थि सविहाण संसारे जं न संभवइ ॥१॥ - एए दोसा पाणाइवायस्स। धम्मलाभाओ हवंति जीवाण जीवदयाए जे गुणा ते पुत्तय ! निसामेह ।
वणियपुत्तो वयगहिओ घित्तूण चोरेहिंतो उ भरुयच्छे ।
सूयारेणं गहिओ लावयरिक्खाय निवपुज्जो ॥२॥ तेणं कालेणं तेणं समएणं भरूयच्छं नाम नयरं । चंदगुत्तो नाम राया । तस्स रायस्स नंदिसेणो नाम पल्लिवइ । सो उ लग्गइ परहरणेहिं । जं किंचि पावेइ तं चंदगुत्तस्स समप्पेइ ।
__अह अन्नया कयाइ परहरणे निग्गएण पल्लिवइ वुन्नो इक्को गामो । जं जेण पावियं धनं धण्णं . वा कणगं वा दुपयं चउप्पयं वा तं तेण गहियं । अन्नं च निग्घिणेणं परलोगपरम्मुहेणं । तहिं च