Sambodhi 2001 Vol 24

Author(s): Jitendra B Shah, K M Patel
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 137

132 जितेन्द्र शाह
SAMBODHI भणिओ य आयरिएहि-भो वंकचूल ! तुम्हे सावगपुत्तो अम्हाणं आसयं देहि । वंकचूलेण भणियंदेमि आसयं जइ तुम्हिक्का अच्छह न य धम्मकहा कहेयव्वा कस्सइ । तुम्हाणं धम्मो जीवदया । सव्वेणं अचोरियाए । परदारवज्जणेणं अपरिग्गहियाए अम्हे पुण एएण विणा न चलामो, ता किंचि तुमं मा कहिज्जउ अम्ह धम्मकहं । आयरिएण जंपियं-न किंचि कहिस्सामि । तेण दिन्नो आसमो । ठिया भगवंतो तुम्हिक्का जाव वोलीणो वरिसयालो संपत्तो सरयकालो । तओ साहुणा भणियं ।
उच्छू वोलंति वइंईतुं बीओ जाय पुत्त-भंडाओ । वसहा य जाय थामा, गामा पंथा अचिखिल्ला । अप्पोदगा य मग्गा, वसुहा वि य पक्कमट्टिया जाया ।
अन्नं अकंता पंथा विहरणकालो सुविहियाणं ॥ तओ चलिया भगवंतो । आपुच्छिओ वंकचूलो । भो भो ! सागय तुहं धम्मसुणेह । ठिया तुब्भ आसाए । ता तुमं वि पडिउवगारं करेमि । देमि तुब्भ वि नियमा । इहलोय-परत्तेसु वि सुहंकरा । वंकचूलेण भणियं-भयवं ! जं देह तुब्भे नीयमा ते न परिपलंति अम्हाणं । आयरिएहिं भणियं-जे सक्कसि ते देमि । भयवं अम्हं तओ उवओगं दाऊण भणियं-जाए वेलाए जीवे वहेहि ताए वेलाए उहट्टिऊणं सत्तपयाणि वहिज्जासि एवं सक्कसि ? भणियं रायपुत्तेण- अहासक्केमि भगवं नीयमो एयस्स। बीओ वि नियमो । जं फलं न याणइ इक्को वि नामं तं न भक्खेयव्वं । तं पडिवन्नं । तईओ नियमो रायाणं, जो राया तस्स य अग्गमहेसी वज्जेयव्वा पयत्तेणं । तं पि य पडिवन्नं । चउत्थो नियमो कागमंसं न भक्खियव्वं । तं पि य पडिवनं । एवं पडिउवयारं काऊण गया जहिच्छाए ।
वोलीणा हेमकालो गिम्हो संपन्नो । सो वंकचूलो भिल्लपरिवारो एक गामे गओ लुट्टिओ जि?मासेणं तिन्नि जोयणाणि । सो य गामो तस्स भएण अणागओ नट्ठो पडिनियत्ता धाडी । तण्हा छुहा किलंता मज्झण्हवेलाए अडवीए पविट्ठा इक्कस्स दुमस्स हिढे निवन्ना । सो य महादुमो य पक्कफलोभरनमिओ दिट्ठो छुहाइएहि भिल्लपुरिसेहिं । आरूहिऊण फलाई भक्खियाइं अन्नेहिं गंतूणं वंकचूल्लस्स ढोइयाणि । तेणं संभरियं साहूण वयणं । पुच्छिया भिल्ला । अहो ! जाणह नाम फलाणं ? ते भणंति न याणामो किंतु रसियाई । वंकचूलेण भणियं-किंतु रसिएहि कया एवं विहाणं निवत्ती । तेण भणियं-देवो चेव बहुजाणइ । अन्ने रुट्ठा । साहू निदिऊण से भक्खंति फलाइं तहा साइऊण भक्खियाणि फलाई तओ पसुत्ता तत्थेव दिवसे । रयणीए पयाणयं किर देयव्वं । जाव भिल्ला सुहपसुत्ता ताव जाव मज्झरत्तं । तओ वंकचूलेण वेइयं उट्ठविओ नियभिच्चो । भणिओ-उट्ठवेह सव्वे वि भिल्ला पयाणयं दितु । तेण वि फलाणि न भक्खियाणि । सामिसाल दक्खिन्नेणं सो उट्ठविओ चेयावेइ भिल्ला न चेयं ति घारिया सव्वे । कहियं रायपुत्तस्स जहादेव ! सुत्ता सव्वे । ते उढिओ ससंभंतो दो वि जणा गया पल्लिं पविट्ठा रयणि सब्भवणे पिच्छइ कुचिया बारेण सदीवउज्जोईयं भवणं । कवाडविच्चेण दिट्ठा महिला पसुत्ता सह पुरिसेण । तओ चिंतियं तेणअहो महिला दुच्चारिणी मम, ता मारेमि एवं पुरिसं । निहुयं पविट्ठो गेहे कड्डियं खग्गं संभरियं नियमं सत्त पयाणि उहट्टिऊण तोलियं खग्गं लग्गं घरस्स वारवत्ते भणकारो ताओ वेइयं वंकचूलाए सहस्साकारेणं