________________
दोहा-उपहार
केवळज्ञान मळरहित (निर्मळ ) २. ज्यां ते अनादि ज्ञान रहे छे ते उरमां सर्व जगतनो संचार थाय हो, कई एनाथी पर रहेतुं नथी. ८९
आत्मा आत्मामां स्थित थाय ले. कोई( कर्म-मळ )नो लेप एने लागतो नथी. जे सघळा महा दोषो छे तेनो उच्छेद थई जाय छे. ९०
हे जोगी! जोग लईने . जो जंजाळमां पडीश नहीं तो देहकुटि नाश पामशे, तुं तेमनो तेम रहीश.
अरे मनरूपी करभ ! इन्द्रिय-विषयोना सुखमां आसक्ति न कर. जेमां निरंतर सुख नथी एवा ते विषयोने क्षणमां छोडी दे.
न राजी था, न रीस कर, न क्रोध कर. क्रोधथी धर्म नाश पामे छे. धर्म नष्ट थवाथी नरकमां गति थाय छे. अने एम मनुष्य-जन्म एळे जाय छे. ९३
साडा त्रण हाथy देवळ छे. तेमां वाळनो य प्रवेश ( शक्य ) नथी. शांत निरंजन (देव) तेमां वसे छे. निर्मळ थईने (तेने ) शोधी काढ. ९४
मनने तरत पार्छ वाळीने आत्माने अन्य तत्त्वोमां मळवा न दे.-जेनी आटलीय शक्ति न होय ते मूर्ख योगी शुं करवानो हतो ? ९५
हे जोगी! ते जोगी छे जे निर्मळ योगमा मननो संयोग करावे. पण जे इन्द्रियोने वश थाय छे ते तो आ लोकमां पशु ज ले. ९६
हे मूढ ! जेना( उच्चारण )थी ताळg सुकाई जाय एवं घणु भण्यो. पण जेनाथी शिवपुरि जई शकाय तेवो एक ज अक्षर छे - ते भण. ९७
शास्त्रोनो पार नथी, समय थोडो छे अने आपणे दुर्बुद्धि छीए. माटे ते ज शीखवु जोईए जे जन्ममरणनो क्षय करे.
निर्लक्षण, स्त्रीबाह्य अने अकुलीन एवो ( प्रियतम ) मारा मनमा स्थिर थयो छे. तेने माटे....... (?) आणी छे. जेथी....... (?)
हु सगुण छं अने प्रियतम के निर्गुण, निर्लक्षण, निःसंग. एक ज शरीरम वसनारा अमारा बेनुं अंगथी अंग न मळयु ।
१००
