Sambodhi 1989 Vol 16

Author(s): Ramesh S Betai, Yajneshwar S Shastri
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 298

दोहा-उपहार
आहार काया टकावी राखवा माटे छे, काया ज्ञान माटे प्रयत्न करे छे, ज्ञान कर्मनो विनाश करे छे, कर्मनाशथी परम-पद मळे छे. २१८
काळ, पवन, रवि अने शशि – चारेनो एक साथे वास छे. हुं तने पूछु छु, जोगी ! पहेला कोनो नाश ?
२१९ शशि पोषे छे, रवि प्रजाळे छे, पवन हिलोळे चडावे छे. सत्त्व-रजस्तमसने ओगाळीने काळ कर्मने गळी जाय छे.
२२०
जे मुख अने नासिका वच्चे प्राणोनो संचार करावे ले ते नित्य आकाशमा विहरे छे. ते जीव नित्य तेनाथी जीवे छे.
२२१
आपत्तिथी बेभान बनी गयेल ( माणस ) खोबा पाणीथी जीवी जाय छे. पण निर्जीव ( माणस ) हजार घडा पाणीने य शुं करे ! २२२