________________
ત્યારે મૂલચંદજીએ તેને કહ્યું : “જુઓ, મારું કરેલું હોય તેને વૃદ્ધિચંદ્રજી ફેરવી શકે છે, પણ તેમણે જે કર્યું હોય તેમાં ફેરફાર કરવાનો મને કોઈ અધિકાર નથી. તે જે કરતા હશે તે સમજીને જ કરે તેવા ઠરેલ અને વિવેકી છે. માટે આ બધી પંચાતમાં તમારે ન પડવું.”
આ બનાવ ઉપરથી ખ્યાલ આવી જાય છે કે વૃદ્ધિચન્દ્રજી મ.ની ભીતરી ઊંચાઈ કેટલીબધી હશે !
વૃદ્ધિચન્દ્રજીની ગુરુભક્તિ પણ અસામાન્ય હતી. વડીલો પાસે સાંભળ્યું છે કે એકવાર ગોચરીમાં આવેલું દૂધ ગુરુદેવ બૂટેરાયજીએ મોંમાં લીધું અને તરત બોલ્યા કે “અરે મૂલા ! યે દૂધ તો કહુઆ લગતા હૈ !”
તત્કણ મૂલચંદજીએ તે દૂધનું પાત્ર ગુરુદેવના હાથમાંથી લઈ લીધું, અને “આપ ન પીશો, હું વાપરી જઉં છું.” એમ કહીને તે ખારું-મીઠાવાળું દૂધ પોતે પીવા માંડ્યા. વૃદ્ધિચન્દ્રજી ત્યાં જ હતા. તેમણે તે પાત્ર તેઓના હાથમાંથી ખેંચી લીધું અને કહ્યું કે “મોટાભાઈ, તમારે આખો ગચ્છ અને શાસન સંભાળવાનાં છે, આ પીઓ તો તમે માંદા પડો, તો ગચ્છને કોણ સાચવશે ?” આમ કહીને તે દૂધ તેઓ જાતે વાપરી ગયા.
નાજુક કાયા અને નબળી તબિયત ધરાવતા મહારાજજી પર આવા ખારાઊખ દૂધની અસર બહુ જ માઠી પડી. તેમને સંગ્રહણીનો વ્યાધિ લાગુ પડી ગયો, જેમાં તેમને તેઓ જીવ્યા ત્યાં લગી હમેશાં ૪૦-૫૦ ઠલ્લા (ઝાડા) થતા રહ્યા. ઘણા
