Book Title: Punjabratna Muni Vruddhichandraji Charitra
Author(s): Kunvarji Anandji Shah
Publisher: Bhadrankaroday Shikshan Trust

View full book text
Previous | Next

Page 42
________________ શકતા નથી. બીજા બનાવમાં વિનયી શિષ્યોનાં લક્ષણની સૂચના થાય છે કે વ્યાખ્યાન વાંચવાની યોગ્યતા પ્રાપ્ત ન થયા છતાં હાલના અવિનીત શિષ્યો વગર આજ્ઞાએ પાટ ઉપર ચડી બેસી સભા રીઝવવા મંડી પડે છે. મહારાજજીએ પોતે જ્ઞાન મેળવ્યું હતું છતાં પણ તેમ ન કરતાં જ્યારે ગુરુમહારાજે યોગ્યતા જાણીને આજ્ઞા આપી ત્યારે જ વ્યાખ્યાન વાંચવાનો પ્રારંભ કર્યો. ત્રીજું પૂર્વોપાર્જિત અસાતવેદનકર્મ ઉદયમાં આવે છે ત્યારે ગમે તેવા પુણ્યશાળીના શરીરમાં પણ વ્યાધિરૂપે દેખાવ દે છે તે વિચારવાનું છે. પ્રથમના પગે વાના વ્યાધિની જેમ આ સંગ્રહણીનો વ્યાધિ પણ આયુષ્યની પૂર્ણતા સુધીની સ્થિતિવાળો લાગુ પડ્યો અને તેણે દેહાંત સુધી ઓછી-વધતી વ્યથા શરૂ ને શરૂ રાખી. ગુરુમહારાજની આજ્ઞાનુસાર વ્યાખ્યાનમાં શ્રીવિપાકસૂત્ર, ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર અને પ્રશ્નવ્યાકરણ સૂત્ર વાંચ્યું. પર્યુષણમાં કલ્પસૂત્રનો બાળાવબોધ વાંચ્યો, કારણ કે હજુ સુધી સુબોધિકાનું અવગાહન કર્યું નહોતું. સંવત ૧૯૧૫માં મુનિ વૃદ્ધિચંદ્રજીએ ભાવનગરમાં એક શ્રાવકને દીક્ષા આપી, તેનું નામ મુનિ ભાવવિજયજી રાખ્યું, પણ શિષ્ય પોતાના ન કર્યા. આધુનિક સમયમાં થોડા વર્ષના દીક્ષાપર્યાયમાં નાની વયમાં થોડો અભ્યાસ છતાં પણ શિષ્ય કરવાની લાલસા વૃદ્ધિ પામી છે તેવું તે વખતે નહોતું. ત્યારપછી ગુરુમહારાજ અમદાવાદથી વિહાર કરીને પાલીતાણે ૩૦

Loading...

Page Navigation
1 ... 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116