________________
૩૧૪
પ્રીત કિયે દુઃખ હૈય” કેનિલવર્ષથી બારેક માઈલ દૂર આવેલા એક ગામડા આગળ તેઓ તેમના ઘોડાઓને થાક ખાવા દેવા થોડું થોભ્યા હતા, ત્યારે પાસેની એક નાની ઝૂંપડીમાંથી એક ગરીબ પાદરી બહાર નીકળી આવ્યો, અને ઘાની પાટાપિંડી કરવાનું જાણનારું કોઈ આ મંડળીમાં હોય તો તેને અંદર આવી ઘાયલ થઈ મરવા પડેલા એક માણસને જોઈ જવા વિનંતી કરી.
વેલૅન્ડ તરત જ અંદર ગયો. દરમ્યાન પાદરીએ તેને વિશેષ માહિતી આપતાં જણાવ્યું કે, ગામના મજૂરો તેમને કામે જવા સવારના પહેરમાં નીકળ્યા હતા, ત્યારે આ માણસ ગામથી એક માઈલ દૂર ધોરી રસ્તા ઉપર પડેલો તેમને મળ્યો હતો. તેઓ તેને અહીં ઉપાડી લાવ્યા હતા અને મેં દયાભાવથી પ્રેરાઈ તેને મારા ઝૂંપડામાં સુવાડી રાખ્યો છે. તેને બંદૂકની ગોળીને ઘા થયેલો છે પણ તેને તાવ ચડ્યો હોઈ તે લવરીએ ચડી ગયો છે, એટલે કશું સમજાય તેવું બોલી શકતા નથી.
વેલેંડે અંદર જઈને જોયું તો તે માઇકેલ લૅમ્બૉર્ન જ હો. પાટો બાંધવા કશુંક લઈ આવવાને બહાને વેલૉન્ડ તરત બહાર આવ્યો અને સાથીઓને ખબર આપી ગયો કે, માઇકેલ લૅમ્બૉર્મ ગોળીથી ઘાયલ થઈને ઝૂંપડીમાં પડયો છે.
ટ્રેસિલિયન અને રેલે કંઈક અજુગતું બન્યું હોવાની આગાહી સાથે અંદર દોડી આવ્યા. વેલેન્ડે ગમે તેટલી કુશળતા દાખવી, પણ તે માઇકેલને મરતે બચાવી શક્યો નહિ. કારણકે ગોળી કારી ઘા કરીને આરપાર નીકળી ગઈ હતી. જોકે તે થોડોઘણો ભાનમાં આવ્યો ત્યારે તેણે ટ્રેસિલિયનને ઓળખ્યો અને પોતાની પાસે બોલાવ્યો. પણ તે કશું સ્પષ્ટ બોલી શકે તેવી સ્થિતિમાં ન હતો. તેણે કરેલા ગણગણાટમાં વાર્ને અને લેડી લિસેસ્ટરનાં નામ સંભળાયાં, અને છેવટે એટલું વાકય સ્પષ્ટ સંભળાયું કે, “ઉતાવળ કરો, નહિ તે મોડા પડશો.' ટ્રેસિલિયને વધુ માહિતી કઢાવવા ઘણો પ્રયત્ન કર્યો, પણ પેલો હવે સનેપાતે ચડી ગયો હતો. તેણે એક વખત ફરીથી ટ્રેસિલિયનને નીચે નમી કિંઈક કહ્યું; “બ્લેક-બૅર વીશીવાળા મારા મામા જાઇલ્સ ગોસ્લિગને એટલું કહેજો કે, તમે માનતા હતા તેમ તમારો ભાણો છેવટે ફાંસીને માંચડે મર્યો
નથી.”
અને થોડી વારમાં એક આંચકા સાથે અને ડચકા સાથે તેના પ્રાણ નીકળી ગયા.
