Prakrit Vyakaranam

Author(s): Narmadashankar Damodar Shastri
Publisher: Narmadashankar Damodar Shastri

Page 462

४थए
द्वितीयःपादः। अधोमनयां यबुक् धनादौहित्वं ११ क्वीबे स्म् मोनु रहस्सं ज्ञा जाण मुणो शास्थाने जाणः अंन्ति बहुष्वादन्ति जाणन्ति धूर्ताः ह्रस्वः स धू धु सर्वत्र रखुक् जस् शसो टुक् धुत्ता जनान्यधिक नोणः ह्रस्वः सं० णा ण अधोमण यबुक् अनादौ हित्वं । द्वितीयपूर्व नबरवघधि हि कग चजेति कबुक् १३ जस्शस् मसि दीर्घः जसबुक् जणस्य हिथा श्रवो सुपहीयमिणो । अवो अजाम सप्फलं जीरं । अस्य व्याख्या अबो - ति श्रानंदे अद्यास्माकं दं सुप्रजातं श्रवो इत्यादरे अद्यास्माकं जीवि तं सफलं अहो इति नये यदि त्वयातीते सा केवले त्वनष्यति इति गाथार्थः । अथ व्युत्पत्तिः अहो २१अव्यय सुप्रजात सर्वत्र रबुक् खघथध जांजा हा कगचजेति तलुक् अवर्णो अ य ११ क्लीबे स्म् मोनु० श्दम वाहेस्य मेद मिणामोवा श्दमस्थाने णम लोकात् मि ११वा स्वरे मश्च स् मोनु अल्प व्यंजन-सबुकू सुपहीयमिणं । अद्य द्यय्य्य-जः श्रनादौहित्वं ११ श्रव्यय अऊ ।अस्मद् णेणोमोज्कम्हेति अस्मदः स्थाने ब्रह्मत्येदीयवा अलुक् ह्म। सफल समासे वा हित्वं प्प ११ क्लीबे सम् मोनुस्वारः मकारस्यानुस्वारो नवति सप्फलं । जीवित-यावत्तावजीवितो वर्त० सरविबुक् कगचजेति तलुक् ११ क्लीबे स्म् मोनु जीवे। श्र तीत पानीयादिष्वत् तीति कगचजेति तयोर्बु ६१ डेम्मिडे अस्ति । युष्मद् ७१ तुमेतुम तुमि श्रादेशः नवरं यहि श्रादेर्योज्यः कगचजेति दबुक् जश् नदस् अंत्यव्यंजन सबुक् वबुक् च तदश्च तसोश्चातस आत् समानानां सा । खिदखेदे हर विस्वरौ वर श्रादेशः नविष्यति त्यादी स्यति इ नविष्यति हिरागमः हिराम एवत्काररि हरिदे । अवो न जानाखित्तं ? सुता मातरं वक्ति-श्रबो इति खेदे श्रहं क्षेत्रे नयामि कुरं गैः शालिः स्वाद्यतां । मम पयोधरौ उन्नतौ इगिति शीघ्रं तालिकानं संपतति इत्यर्थः।याकं प्रापणे या वर्त्त मिव आर्योजः जामि । क्षेत्र १ कः खः कचित् दः खः ह्रस्वःसंयोगे खे खि सर्वत्र रनुक्शनादौ छित्वं ११ क्ली सम् मोनु खित्तं अबो नासंति दहिअवो इति खेदे तस्यैव गुणा धृतिं नाशयंति पुलकं वर्धयति रणरणकं कामौत्सुक्यं ददंति श्दा