Prakashni Hadfetma Andhakar tatha Suvarnabahu Rajano TapovanVihar

Author(s): Nyayavijay
Publisher: Chunilal Ghelachand Kapadia

Page 25

વિહાર
(२२) (२) मुदितः सोऽग्रतो गच्छन् दक्षिणेन सखीयुताम् ।
सिंचन्तीं दून् पयस्कुम्भैर्ददर्श मुनिकन्यकाम् ।।२२२॥
–આગળ જતાં સહર્ષ રાજાએ દક્ષિણ તરફ સખી સહિત મુનિકન્યાને જોઈ, જે જલકુંભેથી વૃક્ષને સિંચી રહી હતી. सोऽचिन्तयदहो ! रूपं नेदृगप्सरसामपि । न नागीनां न नारीणां त्रैलोक्यादधिका ह्यसौ ॥२२॥
–(भुनियान न) in विया२ ४२ छ । मा ३५ માનુષીઓમાં ન હોય, અપ્સરાઓમાં કે નાગકન્યાઓમાં પણ ન હોય. ત્રિલેકમાં આ સર્વાધિક સુન્દરી છે. (३) ततश्च वृक्षान्तरितो यावत् तां स व्यचिन्तयत् ।
माधवीमंडपं तावत् सह सख्या विवेश सा ॥ २२४ ॥ : -પછી વૃક્ષની આડમાં છુપાયેલે રાજા એ કન્યાને વિચાર કરે છે, તેટલામાં એ (મુનિકન્યા) પિતાની સખી સાથે માધવીમંડપમાં દાખલ થાય છે. (४) दृढबद्धं श्लथीकृत्य वल्कलं तत्र बालिका ।
बकुलं सेक्तुमारेमे बकुलामोदभृन्मुखी ॥ २२५ ॥ (२) ( अयम अना १४ मा सो पछी)
राजा-( कर्णं दत्वा ) अये ! दक्षिणेन वृक्षवाटिकामालाप इव श्रूयते । यावदत्र गच्छामि । ( परिक्रम्य, अवलोक्य च ) अये । एतास्तपस्विकन्यका: सेचनघटीलपादपेभ्यः पयो दातुमित एव अभिवर्तन्ते । (निपुणं निरूप्य ) अहो ! मधुरमासां दर्शनम् ।
पादपान्तर्हित एव विस्रब्धं तावदेनां पश्यामि । (इति तथा करोति) (४) शकुन्तला-सहि अणसूए ! अदिपिणद्वेण वक्कलेण पिअवदाए णिम..
न्ति दसि । सिढिलेहि दाव णं ।