Prachin Chand Sangraha

Author(s): Vidyanandvijay
Publisher: Kika Bhatt Pol Jain Upashray

Page 137

૧૨૧
જોવાને સૂરી નર ચાહે. ।। ૧૬ ॥ કિટ મેખલ-ખલકે કર ચૂડી, રત્ન જડીત સેવન મય રૂડી; ચરણે ઘર ઘમ-ઘમ ઘમકે, આંઝર ઝમક-ઝમક રણકે. ॥ ૧૭ !! હસ્ત-ચરણ અલા સમવાન, જઘા જીગલી કેલ સમાન; અલી કજલ શીર વેણીલ.બી, હિરલ કી કટી વિપુલનીતંબી,. ।। ૧૮ । હુ સ ગામિની ચાલે મલય (૫)તી, મુખ બેલે સત્તા અમીય જરતી; નવ જોબન ગુણવંતી માલા, કઢી દલવુ તિ સુકમાલા. ।। ૧૯ ।। વિલેચના તું બહુ ઠકરાઇ, વારૂ વિચક્ષણ અતિ ચતુરાઇ; નહિ કે એ જાણપણુ, તુજ આગે-ત્યઅરિ જીત્યા તે ભૂજ બલ. ૫ ૨૦ ના સૂર પણે પણ તુ પર ચંડી, રાયાણા તુજ આણુ ન ખંડી; વિદ્યા પર્યંત સઘă મ`ડી; તાહરી હુંડી કંટ્ઠી ન ખંડી. ॥ ૨૧ । કલિક ન મેલુ કહીઇ માયા, તીન ભવન સહી તે નિાયા; તુ સાચી ત્રિ ુ જગની માયા, સૂર-નર–કિંનર-તુજ ગુણ ગાયા. ૫૨૨૫ તાડૂક્ તેજ તપે ત્રિભૂવને, હરિ હર--બ્રહ્મા સહુ તુજ માને; માઇ અક્ષરજે બાવન, તેનિપાયા તુજ ગધન્ન. ॥ ૨૩ ૫ ભરભેદ પિંગલની વાણિ, શાસ્ત્ર સકલને વેદ પુરાણી; નાદ ભેદ ગીતની ખાણી, પરકટ કિધા તે સુભ જાણી. ।। ૨૪૫ કામિત પૂરણ સુરતરૂ સરખી, વિદ્યાદાન આપે તું હરખી; પર ઉપગારણુ મૈ તુજ પરખી, તુદ્ધિ સદા સુખ અમૃત વરષી ।। ૫ ।। જગ મહુ બેઠા ખાલે તાહરે, જીવ સકલની આશા પૂરું; અલિય વિઘન તેહના નિત ચૂરે, તિણુ કારણ વસી તું મન મેરે. ॥ ૨૬૫ જો તું સ્વામીનિ સુપ્રસ્ન જાણે, તા વિ ભાવ
ભલે
આણે;