________________
લિમાના ઍરપૉર્ટમાં
૨૩૩ ઓફિસર કશું બોલ્યો નહિ. મારી સામે કડક નજરે તાકી રહ્યો. મને થયું કે હવે વધારે બોલવાનો આ અવસર નથી.
જકાત-રાહત વસ્તુઓ દુનિયામાં બધાં જ આંતરાષ્ટ્રીય ઍરપોર્ટના કસ્ટમ્સ વિભાગમાં મળતી હોય છે. તે લેવી એ કોઈ ગુનો નથી. બલકે દારૂ, સિગરેટ, અત્તરો, કેમેરા, ઘડિયાળ વગેરે પુષ્કળ ચીજો ઘણા પ્રવાસીઓ ખરીદી લેતા હોય છે, એટલે ડ્યૂટી-ફ્રી દારૂ લેવામાં બીજો કંઈ વાંધો ન હતો. પરંતુ ખોટી રીતે અરજી થઈ છે એ માટે આવા લશ્કરી શાસનના દેશમાં આપણા માટે કંઈ મુશ્કેલી ઊભી ન થાય તેની ચિંતા હતી. તેટલી સાવચેતી રાખવી જરૂરી ગણાય એમ સમજી મેં તરત પાકીટમાંથી બાવન ડૉલર કાઢીને ઑફિસરને ધર્યા, પરંતુ ઑફિસરે તે લેવાની ના પાડી. તેણે કહ્યું, “વિમાનમાં જયારે દારૂના બાટલા તમને આપવામાં આવે ત્યારે તમારે આ ડૉલર આપવાના રહેશે. દારૂની ડિલિવરી વિમાનમાં બેસતી વખતે થશે, અત્યારે નહિ.”
અમે આગળ ચાલ્યાં. થોડી વાર પછી આગળ જોયું તો પેલા ઑફિસર કોઈક પ્રવાસીના બાવન ડૉલર લઈ રસીદ આપતો હતો. કોઈકના પૈસા તે લે છે અને કોઈકના નથી લેતો, તેનું કારણ અમને સમજાયું નહિ.
કસ્ટમ્સની બધી વિધિ પતાવીને અમે લૉન્જમાં બેઠાં. જાહેરાત થઈ એટલે અમે વિમાનમાં બેસવા માટે રવાના થયાં. વિમાનના દરવાજા પાસે નીચે એક ટ્રોલીમાં કરમુક્ત દારૂના બાટલા ગોઠવેલા હતા. ત્યાં ઊભેલો
ઑફિસર જાહેરાત કરતા જણાતો હતો કે જેમણે અરજી કરી છે તેમને વિમાનમાં દારૂની ડિલિવરી આપવામાં આવશે. પરંતુ અમે જોયું કે અમારી સાથેના જે કેટલાક મુસાફરોએ બાવન ડૉલર ભરી દીધા હતા, તેઓ રસીદ બતાવી દારૂના બાટલા લઈને ચહ્યાં; તો બીજા કેટલાક એ બાટલા માટે વિમાનમાં રાહ જોતાં બેઠા હતા.
બાવન ડૉલરનો ચાંદલો ચોંટવાનો છે અને દારૂના બાટલા સાથે માયામી એરપોર્ટ ઉપર ઊતરવાનું છે એ વિચારથી અમને ખેદ થતો હતો. અમે વિમાનમાં જઈને બેઠાં. ઠીક ઠીક વાર થઈ તોપણ બાટલા આવ્યા નહિ, અને વિમાનનો ઊપડવાનો સમય થવા આવ્યો.
મેં ઍર હોસ્ટેસને બોલાવીને તે વિશે પૂછ્યું, એટલે મારું નામ જાણી લઈને તપાસ કરવા તે નીચે ઊતરી. હું તેની પાછળ પાછળ વિમાનના દરવાજા સુધી ગયો. મારી પાછળ બીજા બે પ્રવાસીઓ પણ આવી પહોંચ્યા. તેમની પાસે ત્રણ દારૂ માટે અરજી કરાવી લેવાઈ હતી એમ જાણ્યું.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
