________________
64
પર્યુષણપર્વ મહાત્મ્ય
કુમાર કહે છે, “હે કન્યાઓ મને રાક્ષસનો ભય નથી કારણ કે મારી પાસે સિદ્ધ વિદ્યા છે. એટલે ઘરમાં હું ગુપ્તપણે રહીશ જ્યારે રાક્ષસ આવે ત્યારે તમે એને સ્નાન કરાવતા હો તેવો પ્રપંચ કરીને તેને આંખો તથા અંગના લટકાં કરીને લોભાવજો. ત્યારે હું રાક્ષસને પકડીશ.” થોડીવારમાં રાક્ષસ આવે છે. કન્યાઓ હસતી હસતી રાક્ષસને સ્નાનઅર્થે બેસાડે છે અને તક જોઈને કુમાર પાછળથી આવીને તેને બાંધીને તેની ઉપર ચડી બેસે છે. રાક્ષસ વિનવણી કરે છે કે “હે ધીર પુરુષ મને છોડી દે. તારું સાહસ અને ધૈર્યને જોઈને હું સંતુષ્ટ થયો છું. માટે જે વરદાન માંગે તે આપું.” કુમારે કહ્યું કે જો તે નગર છોડીને વનમાં રહેવા જાય તો તેને છોડી દે, નહિતર નહિ છોડે.
રાક્ષસ સાંભળીને વનમાં નાસી જાય છે. પછી કુમારે ચારે કન્યાઓનું પાણિગ્રહણ કર્યું અને દેવસ્થ અને દાનવ એ બે સાળાઓને પોતાના નગરમાં તેડાવી મોટાને સિંહાસને બેસાડ્યો અને નગરના લોકોને પણ તેડાવીને ત્યાં પહેલાંની જેમ જ સ્થાયી કર્યા. પછી થોડા દિવસ રહીને રાજા દેવરથની રજા લઈ, ચાર સ્ત્રીઓ તથા પોતે ઘોડા પર બેસીને આનંદપુર તરફ ચાલ્યા. રસ્તામાં બાર યોજનની અટવી (વન) આવી. તેમાં પ્રવેશ કરીને ચાલતા ચાલતા સંધ્યાકાળ થયો એટલે એક વૃક્ષની નીચે આરામ કરવા રહ્યા. ચાર સ્ત્રીઓ સૂઈ ગઈ અને કુમાર હાથમાં ખડ્ગ લઈને જાગતો રહ્યો. તે સમયે બે વિદ્યાધરી વિમાનમાં બેસી આકાશમાર્ગે જતી હતી. તેમણે કુમારને જોયો અને તેના પર મોહ પામી. એટલે કુમારને પ્રપંચથી નિંદ્રામાં સુવાડી વૈતાઢ્ય પર્વત પર અપહરણ કરીને લઈ ગઈ. આ બાજુ અટવીમાં ચારે સ્ત્રીઓ જાગી અને પોતાના સ્વામીને જોયો નહિ. વનમાં ઘણે ઠેકાણે કુમારને શોધ્યો. પણ ક્યાંય તે દેખાયો નહિ. પછી ચારે સ્ત્રીઓ હૈયે ધરપત રાખી ઘોડા ઉપર ચઢી. કુમારનો ઘોડો સાથે લઈ અટવીની બહાર નીકળી દશરથપુર નગરે ગઈ. તે નગરમાં ધર્મ અને નીતિ વગરનો અન્યાયી સંજ્ઞક નામનો રાજા રાજ્ય કરે છે. તે પાપબુદ્ધિ અને પરસ્ત્રી પ્રત્યે આસક્ત છે. તે ગોખમાં બેઠો બેઠો નગરમાં જુએ છે, ત્યાં ચૌટામાં ચાર સ્ત્રીઓને ઘોડા સહિત જોઈને મોહ પામે છે. એટલે આ દુષ્ટ રાજા સેવકોને મોકલી ચારે સ્ત્રીઓને તેડાવી અંતઃપુરમાં નાખે છે.
