________________
પર્યુષણપર્વ મહાત્મ્ય
69
શ્રી ચંદ્રરાજાએ બે કન્યાઓને પ્રશ્ન પૂછ્યો, “હે પુત્રીઓ ! તમે કેમ પાણીના પૂરમાં પડી ?” જવાબમાં કન્યાઓ કહેવા માંડી. દશરથપુરમાં શિવદાસ નામના વ્યવહા૨ીની તે બે પુત્રીઓ હતી. તે પુરમાં પાપબુદ્ધિ નામે રાજા રાજ્ય કરે છે. તેણે કોઈક પરદેશી ચાર સ્ત્રીઓ અને પાંચ ઘોડા નગરમાં પ્રવેશતા જોયા અને સ્રીઓને પોતાના અંતઃપુરમાં રાખી નગરના લોકો, રાજ્યના મંત્રીશ્વર વગેરેએ રાજાને ઘણું સમજાવ્યો કે તે આવું કાર્ય ના કરે પણ રાજાએ કોઈનું માન્યું નહિ. તેના પાપથી નગરમાં ઉપદ્રવ થશે એમ વિચારીને લોકો ધીમે ધીમે પોતાની દ્રવ્ય પ્રમુખ વસ્તુઓ લઈને અન્ય જગ્યાએ રહેવા માંડ્યા.
અમારા પિતાએ અમને બે જણને અમારા ભાઈ સહિત અન્ય ગામે જવા માટે રથમાં બેસાડીને મોકલી. પંથમાં ચાલતાં અહીં સુધી આવ્યા અને નદીના કાંઠે રથ સાથે બે બહેનોને મૂકી તેમનો ભાઈ ગામમાં ગયો. પછી મેઘવૃષ્ટિ થઈ અને બે બહેનો રથ સાથે તણાવા માંડી. તે કુમાર જેવા ઉત્તમ પુરુષે બચાવી એટલે અમે બે બહેનો આ ભવમાં તો તમે અમારા ભરથાર થાવ એમ ઇચ્છીએ છીએ. થોડીવારમાં પૂર ઊતર્યું. રાજા સૈન્ય સહિત નદીમાંથી ઉતરી શ્રીપુરનગરમાં આવ્યા. ત્યાં બે કન્યાઓનો ભાઈ પણ મળી ગયો. બે કન્યાઓએ ભાઈને કુમારના ઉપકારની વાત કરી તે સાંભળી તેણે તેની સુરસુંદરી તથા જયસુંદરી નામની પોતાની બે બહેનોનું પાણિગ્રહણ કરાવ્યું.
પછી કુમારે રાજા આગળ ચાર સ્ત્રીઓનું વૃતાંત્ત કહીને દશરથપુર સૈન્ય મોકલવાની આજ્ઞા માગી અને આનંદપુર પોતાના સાળાને તેડવા દૂત મોકલ્યો. તે પણ પોતાની બહેનો માટે સૈન્ય લઈને આવ્યો અને પોતાના સસરા શ્રીચંદરાજાનું સૈન્ય મળી ચાર અક્ષોહિણી સેના મેળવીને સમુદ્રના કલ્લોલની જેમ ભૂમિ કંપાવતો ગજસિંહલ્કુમાર ચાલતો હતો. દિવસો વિત્યા પછી દશરથપુર પહોંચ્યો અને ગઢને ચારે બાજુ ઘેરી લીધો. પાપબુદ્ધિરાજા પણ ચતુરંગિણી સેના લઈને કુમારના સૈન્ય સાથે બાથ ભરતો હતો. સૈન્યમાં અંદર અંદર યુદ્ધ થયું. છેવટે રાજાની સેના ભાગી ગઈ. કુમારના સુભટે પાપબુદ્ધિ
