________________
10
પર્યુષણ પર્વ મહાભ્ય ––––––––––––––––– રાજાને જીવતો બાંધી કુમાર પાસે લાવીને મૂક્યો. કુમાર કહે છે, “હે પાપબુદ્ધિ રાજા ! તેં બહુ મોટો અન્યાય કર્યો છે. એટલે તે આ ભવમાં તો રાજય ગુમાવ્યું પણ પરભવમાં પણ નરકમાં દુઃખ પામીશ.” આમ કહીને તેણે રાજાને છોડી દીધો. રાજા શિયાળની જેમ ભાગી ગયો. નગરના લોકોએ કુમારને વધાવ્યો અને દશરથપુરમાં પ્રવેશ કરાવ્યો.
પોતાની ચાર સ્ત્રીઓએ આવીને નમસ્કાર કર્યા. શીલરક્ષણ માટે શાસનદેવીએ આપેલા હારનો પ્રભાવ કહ્યો. પછી કુમારે પ્રજાને પણ સુખી કરી. હવે પૂર્વના પુણ્યના પ્રભાવથી મળેલા રાજય અને પોતાની સાત સ્ત્રીઓ સાથે આનંદથી રહેવા માંડ્યો અને સાળા તથા સસરાને રજા આપી. તે લોકો પોતાના સ્થાનકે ગયા.
થોડો સમય રાજ કર્યા પછી એક મહિના માટે મંત્રીશ્વરને રાજ સોંપી આકાશમાર્ગે વૈતાઢ્ય પર્વત પર જવા માટે પ્રયાણ કર્યું. રસ્તામાં એક વન આવ્યું. તેમાં સુંદર મંદિર જોયું એટલે કુમાર નીચે ઊતર્યો. મંદિરમાં પ્રવેશ કર્યો અને યક્ષની મૂર્તિ જોઈ. યક્ષની મૂર્તિને વંદન કરીને સ્તવના કરતો હતો ત્યાં ચાર ધૂર્ત પુરુષો હતા તેમણે મીઠાં વચનોથી કુમારને આવકાર્યો અને બેસવા માટે આસન આપ્યું. યક્ષના મંદિરમાં ચાર પુરુષોએ તેનો આટલો આદર કર્યો એટલે અહીં કંઈક ભેદ લાગે છે. આમ વિચારીને કુમારે પૂછ્યું, “તમે લોકો કોણ છો? ક્યાંથી આવ્યા છો? અને અહીં કેમ ભેગા થયા છો?” ધુતારાઓએ જવાબ આપ્યો. “અમે પરદેશી છીએ, કૌતુક જોવા પૃથ્વીતલ ઉપર આવ્યા અને ફરતાં ફરતાં આ દેરાસરમાં એક આશ્ચર્ય જોયું. આ વનમાં એક પર્વતની ગુફામાં એક વિદ્યાધર રહે છે. તેને ચાર પુત્રીઓ છે. આ ચારેય પુત્રીઓ યક્ષ પાસે આવી અને પ્રાર્થના કરવા લાગી ત્યારે યક્ષ પ્રગટ થયા અને કહ્યું, “હે પુત્રીઓ ! એક મહિના પછી હું અહીં તમારા ભરથારને લાવીશ. તે જોવા માટે અમે અહીં રહ્યા છીએ. એક મહિનો આજે પૂરો થયો છે પણ, યક્ષે કહ્યો હતો તે વર હજી આવ્યો નથી. તે કન્યાઓ હમણાં જ ગુફામાં ગઈ અને હવે અગ્નિ પ્રવેશ કરશે. માટે તે ઉત્તમ નર ! તમે પણ ત્યાં જાઓ
