________________
પર્યુષણ પર્વ મહાભ્ય આવાસમાં રહેતો હતો. એકવાર કુમારને પોતાની અવધિ યાદ આવી. સસરાની રજા લઈને તે વૈતાઢ્ય ગયો. ત્યાં ખેચરેન્દ્રને નમસ્કાર કરી પોતાની બધી વાત તેને કરી. ખેચર પણ કુમારની વાતોથી ખૂબ આનંદ પામ્યા. પછી કુમારે વિદ્યાધરના સ્વામીને કહ્યું, હે નરેન્દ્ર, મને રજા આપો તો હું મારા નગરે જઉં. રાજાએ વિમાન, ધન, રત્ન, મણી, મુક્તાફળ વગેરે અનેક પ્રકારની ઋદ્ધ તથા પ્રજ્ઞતિ વિદ્યાઓ આપીને સ્નેહ સહિત પોતાની પુત્રીઓ સાથે પોતાના ગામ જવાની રજા આપી. કુમાર પણ વિમાનમાં બેસી હરિપુર આવ્યો અને પોતાની સ્ત્રીઓ તથા ઋદ્ધિ અને સુવર્ણપુરુષ સાથે લઈ દશરથપુર આવ્યો. ત્યાં મંત્રીશ્વર અને નગરના લોક મહાજને કરેલા મહોત્સવથી નગરમાં પ્રવેશ કરી સુખેથી રાજ કરવા માંડ્યો.
કુમારને પોતાના પિતાને મળવાની ઇચ્છા થઈ. સૈન્ય સહિત, માર્ગમાં જે જે દેશ આવ્યા તેમની પર વિજય મેળવી માલવદેશ અવંતીનગરીમાં આવ્યો અને માતાપિતાને નમસ્કાર કર્યા. જયસિંહ રાજા પુત્રની ઋદ્ધિ દેખી ખૂબ આનંદ પામ્યો અને મોટો મહોત્સવ કરી નગરમાં પ્રવેશ કરાવ્યો. બધા સુખેથી રહેવા માંડ્યા પછી રાજાએ પહેલાંની વાત પૂછી. કુમારે પણ આખી વાત વિગતે કહી. રાજાએ ખુશ થઈને મંત્રીશ્વરને પણ બોલાવ્યો અને આદર સહિત સુવર્ણપટ બંધાવીને તિમિરહર એવું બિરૂદ આપ્યું. હવે ગજસિંહકુમારે સુવર્ણપુરુષને ઉપયોગમાં લઈ પૃથ્વીતલના લોકોને દરિદ્રતાથી દૂર કરી યાચકજનોને નિયંચકપણું કરે એવા આશયથી દાન પુણ્ય કરીને સમય પસાર કરવા માંડ્યો.
એકવાર રાજા કુમાર સહિત રાજ્યસભામાં બેઠા હતા ત્યારે વનપાલકે રાજા આગળ આવી ફળભેટથું મૂકી ફૂલથી વધાવીને કહ્યું, “હે રાજા ! હમણાં યુગંધરાચાર્ય, ચાર જ્ઞાનના ધરનાર પાંચસો સાધુઓ સહિત ઉજ્જૈન નગરીના ઉપવનમાં પધાર્યા છે.” વનપાલકને સાંભળીને રાજા હર્ષથી કુમાર તથા અન્ય પરિવાજનો સહિત આચાર્યને વાંદવા ઉપવનમાં આવે છે. ગુરુને નમસ્કાર કરીને ગુરુ આગળ બેસી ધર્મ સાંભળે છે. આચાર્ય ઉપદેશ આપતા હતા કે
