________________
૧
મહા*
-------------
અને વિજય નામે ચારે વ્યવહારીયા રહે છે. બધાને એકબીજા સાથે મૈત્રીભાવ છે, તેમની પાસે અગણિત ધન છે, માટે ચારે ધનાઢ્ય કહેવાય છે. આ ચારેય પણ ઉત્કૃષ્ટ અરિહંત ભક્ત છે. તેમની લલિતા, સુલલિતા, સુલોચના અને પ્રગુણા નામે અમે ચાર પુત્રીઓ છીએ. અમારે પણ એકબીજા સાથે સ્નેહભાવ છે અને શ્રીવીતરાગની ભક્તિ કરીએ છીએ.
એકવાર શ્રીસમેતશિખરનો મહિમા ગુરુના મુખથી સાંભળીને તેની યાત્રા કરવા ચતુર્વિધ સંઘ એકઠો કરી અમારા પિતાના પરિવાર સહિત નીકળ્યા. શ્રી સમેતશિખર આવી વીસ ટૂંક પર ઘણી ભક્તિ કરી, જિનેશ્વર પૂજ્યા. સ્વામિવાત્સલ્ય કર્યા અને દીન દુઃખીયાનો ઉદ્ધાર કરીને ત્યાંથી પાછા વળ્યા. પંથ કાપતાં છ મહિના વીતી ગયા. એક વાર માર્ગમાં કોઈ મહાવનમાં શ્રીસંઘે ઉતારો કર્યો રાત્રિએ તંબૂમાં અમે ચારે બાલિકાઓ એકાંત નિદ્રાવશ થઈ હતી. ત્યાંથી આ ચાર ધૂર્ત પુરુષોએ અમારું અપહરણ કરીને આ યોગી પાસે લાવ્યા હતા. અમારા ભાગ્યના ઉદયથી તમે અહીં આવીને અમને અભયદાન આપ્યું. હવે અમારા ચારનું પાણિગ્રહણ કરીને અમને સનાથ કરો. કુમાર તેમનું પાણિગ્રહણ કર્યું પછી સોનાના નરને અગ્નિકુંડમાંથી કાઢીને ચાર કન્યાઓને લઈને હરિપુર ભણી પ્રસ્થાન કર્યું.
એવામાં નગર મળે રહેતી તે જ નગરની વેશ્યા વનમાં આવી. તે કન્યા, અને ઘોડાને સુવર્ણ પુરુષ દેખી લોભમાં આંધળી થઈ. અને કપટ માયાથી કન્યાઓ પાસે આવીને કહેવા માંડી. હે મારા ભાઈની સ્ત્રીઓ ! મારા ઘેર આવો મારા ભાઈએ મને તમને તેડવા માટે મોકલી છે. એવી રીતે ધુતીને બાલિકાઓને સર્વ વસ્તુઓ સહિત પોતાના ઘેર લઈ આવી. વેશ્યાનું ઘર જોઈને ચારેય કન્યાઓ ગભરાઈ ગઈ અને પોતાના શીલરક્ષણ માટે એક ઓરડામાં ઘુસી ગઈ અને દઢ રીતે બારણા બંધ કરી દીધા કે ખુલે જ નહિ.
એટલામાં કુમાર વનમાંથી ફરીને પાછો આવ્યો અને ઘોડો તથા સ્ત્રીઓ કે સુવર્ણ પુરુષ કશું જોયું નહિ. એટલે એને આશ્ચર્ય થયું કે ચોક્કસ કોઈ ધૂર્ત મારી સ્ત્રીઓ સહિત બધું અપહરી ગયો છે. પછી પગલાંથી દોરવાઈને તે
