________________
પર્યુષણ પર્વ મહાભ્ય
રાજાને આ કૃત્ય માટે મંત્રીશ્વર તથા શ્રેષ્ઠ પુરુષો અને ઉત્તમ નગરજનો ઘણા પ્રકારે વારે છે. પણ અત્યંત કામવશ અવસ્થામાં તે કોઈનું સાંભળતો નથી. ચારેય સ્ત્રીઓ પોતાના શીયળના રક્ષણ માટે પંચપરમેષ્ઠિનું ધ્યાન ધરીને શાસનદેવીનું સ્મરણ કરતી હતી. તેમના પુણ્યના પ્રભાવથી શાસનદેવી પ્રત્યક્ષ થઈ ચારે સ્ત્રીઓને કહે છે. “હે પુત્રીઓ, તમે વિષાદ ના કરો. તમારો સ્વામી ક્ષેમકુશળ છે પણ વિદ્યાધરીઓએ તેનું અપહરણ કર્યું છે. આજથી ત્રીસમા દિવસે પ્રબળ સૈન્ય અને રાજલક્ષ્મી યુક્ત તમારી સંભાળ લેવા આવશે.” આમ કહી ચારે સ્ત્રીઓના ગળામાં પ્રભાવિક હાર નાખી શાસનદેવી પોતાના સ્થાનકે ગઈ.
ચારે સ્ત્રીઓ પોતાનો પતિ પાછો આવશે એમ જાણી હર્ષ પામી અને હારને કંઠમાં પહેરી શીયળની રક્ષા કાજે ધર્મધ્યાનમાં રહેતી હતી. એવા અન્યાયી રાજા ત્યાં આવે છે. એને કામક્રીડાના વચનો બોલતો બોલતો જેવો સીઓ પાસે આવે છે તેવો હારના પ્રભાવથી અંધ બની જાય છે. ફરી પાછો ક્ષણિકવાર પછી આવે છે પાછો અંધ બને છે. આમ ત્રણવાર પ્રયત્ન કરે છે પણ નિષ્ફળ જાય છે. પછી નિરાશ થઈને અટકી જાય છે. આ બાજુ ગજસિંહ કુમારને જે વૈતાઢ્ય પર્વત ઉપર વિદ્યાધરીઓ લઈ ગઈ હતી તેણે કુમારને પોતાના ભવનમાં સંતાડીને રાખ્યો હતો. પછી સોળ શણગાર સજીને પોતે આપેલી અવસ્વાભિની નિંદ્રા પાછી લઈ કુમારને જાતજાતની ચેષ્ટાઓ કરીને જગાડે છે.
- કુમાર જાગીને આ સ્ત્રીઓની ચેષ્ટા જોઈને મનમાં વિચારે છે, “શા કારણે અટવીમાંથી મારું અપહરણ કર્યું હશે ?” વળી આ કોનું નગર હશે? કોની આ સ્ત્રીઓ હશે ? આ સ્ત્રીઓ આગળ મારું શીલ કેવી રીતે રહેશે? પરંતુ મારું બ્રહ્મવ્રત નિશ્ચલ રહો” એમ ધારીને કુમાર મૌન રહે છે. વિદ્યાધરીઓ તો કામચરિત્રમાં નિપૂણ છે કુમારને આલિંગન આપીને કહે છે કે, “હે કુમાર ! અમે બેઉ તમારી સ્ત્રીઓ છીએ તમારા દર્શન કરીને અમારો કામ સમુદ્ર ઉછળ્યો છે માટે અમારી કામલીલાની ઇચ્છા પૂર્ણ કરો. પણ જેનું
