________________
( १७ )
व तेणे जीव रे ॥ सो० ॥ मुखरोगे करी मानवी, पाडे घणी घणी रीव रे || सो० ॥ २ ॥ गांव बोडे जे पारकी, धूतावी लीये माल रे ॥ सो० ॥ कंठमाला होय तेहने, गंगवाल कमाल रे || सो० ॥ ३ ॥ स्वाद करे जे नव नवा, खावानो होय वाढ रे || सो० ॥ याम पाखी नवगणे, डूःखे दांत जीन दाढ रे || सो० ॥ ४ ॥ जिव्हा वश राखे नहिं, बोले बहुलां कूड रे ॥ सो० ॥ संयम सहित सुधा यति, कूम करे तस मूढ रे ॥ सो० ॥ ॥ ५ ॥ ते परजव थाये बोबडो, होगे वली मुखना रोग रे || सो० ॥ श्राप कमाइ दुःख सहे, बूटे न कर्मना जो गरे । सो || ६ || श्रवण वढे जेहना सदा, रुधिर पर निकसंत रे ॥ सो० ॥ कामे नाखे फाटका, कवण कर्म विकसंत रे || सो० ॥ ७ ॥ जांग जवाई सांजले, चाडि चुगलनी घात रे || सो० ॥ श्रादर करी आदरे, कान तणी ए वातरे ॥ सो० ॥ ८ ॥ दीर्घदंत मुख नीकले, दी से घणुं विरूप रे ॥ सो० ॥ पर अपवाद घर घर करे, एतसु कर्म स्वरूप रे || सो० ॥ ए ॥ पगरहित होये पां गलो, पगलुं एक न खसाय रे ॥ सो० ॥ पूरव जवनुं तेड़ ने, कत्र कर्म दुःखदाय रे ॥ सो० ॥ १० ॥ पंग जोगी चाहे पशु, दया रहित रखडत रे । सो० ॥ चांबली वड
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
