________________
(४४) प्रत्यक्ष पुरुष न बीहे पाप, वली वरांसे पाडे माप ॥ सोने खेवा हिंमे बहु, नखर क्रियाएं वेचे सहु ॥ ७ ॥ जेह तणे मन अति अनिमान, माने अवरने तृण स मान ॥ ले थापतां करे जे खांच, मुख बोलतां नहिं खल खांच ॥ ५ ॥ पाप बहुल मांमे विवसाय, इस्या श्रवर जे करे उपाय ॥ ते नर परनव खियो दीन, सघलां अंम हुवे तसु हीन ॥ ६ ॥ संयम सहित गुणे गहगहे, जे सुसाधु शीले दृढ रहे ॥ तास पूंठ करवे पडवडो, ते परजव थाये बोबडो ॥ ७ ॥ जेहने धर्म तषी नही धांख, दे पंखी जातिनी पांख ॥ तेहy जव आयुटुं पते, थाये डूंगे नव श्रावते ॥ ॥ दया रहित कहे दिन रात, पशु कुमारां प्रत्ये कुजाति ॥ गाये घाय करे गलगलो, परजव ते थाये पांगुलो॥॥ सरल स्वजाव धर्म अदिगण, जीव जतन जे करे सु. जाण ॥ जिन गुरु पाय नक्तो नित्य होय, रूपे मदन सरीखो सोय ॥ ए॥ मन वांकडो करे नित्य पाप, होंशे जीव विराधे श्राप ॥ जेहने देवगुरुशुं खेश, रूप न पामे ते खवलेश ॥ १ ॥ यंत्र तंत्रने नाडी दोर, खो कुते करी कठगेर ॥ जे पापी पीडे पर जंत, ते पामे वेदना अनंत ॥ए॥ प्राणी संकट पक्ष्यो अचिंत,
Jain Educationa International
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org
