________________
કાણા
મોહનલાલ સુનીલાલ ધામ
કલ્યાણ"ની ચાલુ ઐતિહાસિક વાતાં પુત્ર જિનશેખર પેાતાની
પૂર્વ પરિચય : રત્નાકર શેઠના મુનિમ દેવદત્તની સૂચનાથી મંગલપુરના જિનદત્તશેઠને મ્હેન શીલવતીનું સગપણ નક્કી કરવા નંદનપુર આવે છે, ને રત્નાકરશેઠના પુત્ર અર્જિતકુમાર સાથે શીલવતીને વિવાહ સંબંધ જોડાય છે, ત્યારબાદ યાગ્ય દિવસે અજિતસેન જાન લઇને ૨ જઇ શીલવતી સાથે પાણિગ્રહણ કરે છે, તે જાન નćનપુર પાછી વળે છે. શ્રીદેવી પેાતાની પુત્રવધૂ શીલવતીને કુળ સૈભાગ્ય કંકણ પહેરાવે છે, ને શુભાશિષ આપે છે. હવે વાંધા આગળ.
પ્રકરણ ૪ થ એક મધરાતે !
સભાગ્ય કકણ ધારણ કર્યાં પછી શિલવતીના હૈયામાં ખળ ઉભરાયું, વદન પર તેજ પથરાયું અને નેત્રામાં ચમક છલકાણી.
ધારણ કરેલાં સૌભાગ્ય કંકણુ કલા અને રત્નાની દૃષ્ટિએ તા મૂલ્યવાન હતાં જ....પરંતુ કુળદેવીના સ્પ વડે એ જેની કિંમત ન આંકી શકાય એવાં બની ગયાં હતાં.
શેઠના ભવનની બે પરિચારિકા શિક્ષવતીને આદરપૂર્વક ઉપરના મજલે આવેલા એક શયનગૃહમાં લઇ ગઇ.
હજી અજીતસેન મિત્રા વચ્ચે ખેઠા હતા. આવા પ્રસ`ગે મિત્રે અનેક રસભરી વાતેા કરતા હોય છે...કાઇ પરણેલા મિત્રા સાથે કેવી રીતે વવુ. એ અંગેની શિખ પણુ આપતા હાય છે...અને પેાતાના જીવનની પ્રથમ રજનીના મીઠા અનુભવ પણ કહેતા હોય છે.
માન
જેમ બાળક જન્મે ત્યારે તેનું સહજ પણ સાથે જ જન્મતું હોય છે અને ક્ષુધાની નિવૃત્તિ અર્થે સ્તન્યપાન કરતું હોય છે...જેમ જેમ બાળક મોટું થાય તેમ તેમ તેનુ સહજ જ્ઞાન પૂના સંસ્કાશને અંગે વૃદ્ધિ પામતું જાય છે અને આ જીવે અનંત ભવથી ભવભ્રમણ કરેલુ હાવાથી નરનારના સહજીવનનું જ્ઞાન પણ એને સહજ ઉપલબ્ધ થયેલું હોય છે.
અજીતસેનના એક મિત્રે શિખામણુ દેતા કહ્યું : અછત, હઁસુ ંદર પત્નીને સંભાળવી એ સહુજ કામ નથી. કેવળ પ્રેમ રાખવાથી સ્ત્રી જાતિને સંભાળી શકાતી નથી...કોઈક કડપની પણ જરૂર હાય છે.'
તરત જ બીજા એક મિત્રે કહ્યું : હવે ગાંડીયા થા મા, સ્ત્રી પ્રત્યે જેટલા કડક બનીએ તેટલી જ તે કઠોર અને મનચલી અને છે. સ્ત્રીને વશમાં રાખનારૂ વશિકરણ કેવળ માવતા જ છે,'
ત્રીજા મિત્રે તરત આ વાતને ટેકો આપતાં કહ્યું : સત્ય વાત છે...કામશાસ્ત્રકારે પશુ માવ ભાવને જ શિકરણુ માન્યું છે. જે સ્ત્રી પેાતાનુ સ`સ્વ પોતાના સ્વામીના ચરણમાં બિછાવતી હાય તે સ્ત્રી કાઇ પણ સંયેાગમાં તિરસ્કાર, તાડન કે ઉપેક્ષાને યેાગ્ય નથી જ. જો પુરૂષ સ્ત્રી પ્રત્યે મમત્વ ન રાખે અથવા ઉપેક્ષાભાવ રાખે તે નારીનું સમર્પણુ નિષ્ફળ જાય છે અને નારીના પ્રાણનું માધુર્યાં વિકૃત બને છે.’
આ રીતે વિવિધ પ્રકારની વાતા સાંભળી રહેલા અજિતસેન મનમાં નવવધૂને મળવા માટે ખૂબ જ ઇંતેજારી સેવી રહ્યો હતેા....પરંતુ ગુંદરીયા મિત્ર જાય ત્યારે શયનગૃહ તરફ જઈ શકાય તે !
અને આવા પ્રસંગે જો મનાભાવ કળાઈ જાય તે મિત્રા દુરાગ્રહી બનીને વાતામાંતે વાતેામાં રાત વિતાવી દે.
રાત્રિના બીજા પ્રહરની બે ઘટિકા વીતી ગઈ એટલે અજિતસેનની માતા શ્રીદેવી આ બેઠકમાં
