________________
પ૩૦ : રાજા ભેજનું સ્વપ્ન
આયું તે ખરૂં પણ તે તારા ખુશામતખેરોને, કર્મથી આપણું પાપ છેવાય છે. લોકેષણા તારી વાહવાહ કરનારને ભરતામાં ભર્યા કર્યું. અને અહંભાવ વિના કરાયેલા પુણ્ય કાર્યો પણ આ લેકેની દરકાર પણ કરી નહિ.' આત્મશુદ્ધિ માટે થઈ શકે છે. મને પણ
પ્રભે! હું સમજે. આ મારી કાર્યવાહી મનુષ્યાપાં શાનવપમોક્ષ ” મન એજ ખરેખર મારી કીર્તિ-લાલસા માટે હતી. પણ મનુષ્યને બંધ અને મોક્ષનાં કારણ છે. કરેલા આ મંદિર તે મેં ઈશ્વરભક્તિ માટે બંધાવ્યું પાપને સાચા ભાવથી કરેલે પશ્ચાત્તાપ આ માને હતું છતાં આમ કેમ બન્યું?”
શુદ્ધ બનાવે છે. રાજન! હજી આંખ ઉઘડતી નથી? તારી આ પ્રસંગ પછી ભેજ રાજામાં ઘણું પરાશ્રદ્ધા અને આનંદ પાલા હતા. ઉડે ઉડે તે માત્ર કીતિ અને નામનાને
વર્તન આવી ગયું. અને પિતાની પ્રવૃત્તિઓમાં
ઘણો સુધારે કર્યો. પ્રજાનાં દુઃખ દૂર કરી, જ મેડ હતા. હમણા જ આ મંદિર ઉપર
સુખી કરવામાં કચાશ રાખી નહિ. પ્રજાવત્સલ વીજળી પડતા ભૂકા ઉડી જવાના. જે આ વીજળી
રાજા તરીકે પ્રખ્યાતી પામ્યા. પડી. ને એટલામાં તે કકડભૂસ આખું મંદિર ધરાશાયી બની ગયું.
આ દષ્ટાંત ઉપરથી જોવાનું છે કે અહં. રાજા તે વિચારમાં પડી ગયું. તેજઃ પંજ ભાવથી કે માન-પાન કાતિ કે મે સાચવવા અદશ્ય થઈ ગયે, આંખ ઉઘડી ત્યારે પ્રભાતની માટે કરેલું ઘણું પણ દાન-પરોપકાર કેવળ શરણાઈનાં સુંદર સર ગુંજી રહ્યા હતા. પક્ષી- નિષ્ફળ જ બને છે. આજે મોટે ભાગે જે દાનને એને કીલકીલાટ ચારે તરફ થઈ રહ્યો હતે. પ્રવાહ વહી રહ્યો છે તે નામના અને કીતિ માટે
રાજાએ પ્રભાતિક કાર્યો કર્યા પણ ભયંકર હોય એમ દેખાઈ રહ્યો છે. આ દાનથી મળેલી સ્વપ્નની અસર મુખ ઉપર તરવરતી હતી. કીતિ કે નામના કેટલો વખત રહેવાની તેને નાના-મોટા અસંખ્ય દોષ નજર તરફ તરવરવા કદી કોઈએ વિચાર સરખે ય કર્યો છે? લાગ્યા. કાળજાને કેરી ખાવા લાગ્યા. આ દેથી જૈન શાસ્ત્રોમાં કીતિ કે નામના માટે કેમ બચાય! પંડિતેને બેલાવવા માણસ દેડા કરવામાં આવતું દાન-તપ-ક્રિયા જપ વગેરેને
પંડિતે હાજર થયા. રાજાએ પૂછયું કે તુચ્છ ગણવામાં આવેલું છે, ઘાસના માટે ખેતી કોઈ એ ઉપાય છે કે જેનાથી કરેલા પાપથી કરવા જેવું ગણવેલું છે. જ્યારે કેઇપણ જાતની આત્મા મુક્ત બની શકે?
લાલસા ઈચ્છા વગર કરવામાં આવેલું દાન-તપ ધમવતાર! આ વિચાર કરવાની આપને ક્રિયા જપ વગેરેનું ફળ એવું મળે છે કે તેની જરૂર નથી આ ડર તે આપના શત્રુઓને કેઈ સીમા હતી નથી, યાવત્ આત્માને મોક્ષહોય. આ૫ તો મહાધાર્મિક છે.”
સ્થાનમાં પહોંચાડી દે છે. - “બહુ થયું! હું વળી મહાધાર્મિક અને ધર્માવતાર કયારને? આવા મક્કા લગાવી લગાવી
ખેડુત ખેતી કરે છે તે તેનાથી અનાજ મારા હૈયા ઉપર અભિમાનના પઠળ ચડાવી
વગેરે તે મળે છે પણ સાથે સાથે ઘાસ વગેરે દીધાં છે, પણ આજે સત્યદેવના જ્ઞાન અજનથી
પણ મળે છે, તેમ શુભ કિયાનું મુખ્ય ફળ મારી દષ્ટિ નિમળ બની છે.
મેક્ષ છે અને મોક્ષ ન મળે ત્યાં સુધી સંસારમાં બીજા પંડિતે કહ્યું કે “રાજન !, “જેવું રહે તે પણ દેવલોક અને મનુષ્યલકના સુખ વાવે તેવું લણે' કરે તેવું પામે એ કમને મળે તે ઘાસ સમાન કહ્યા છે. અટલ નિયમ છે. તપ, જપ, અનુષ્ઠાને કંઇ નિરાશંસ ભાવે દાનાદિ ધમનું સેવન કરી નિરર્થક નથી તેના ફળ અવશ્ય મળે છે. પુણ્ય- સૌ કોઈ મોક્ષસુખને પ્રાપ્ત કરો એજ શુભેચ્છા.
