________________
૫૪૦ : આજે આકાશમાં બગીચા વેવાઈ રહ્યા છે!
દલીલ થઈ શકતી નહિ. પણ જે જમાનામાં કે મેડો પણ કાઠિયાવાડ તરફ ચાલી નીકળ'શાળાઓમાં શિક્ષકનું બહુમાન હતું એ જમાનામાં વાને તેમ આ ભાઈ પણ સાધુને વેશ લઈને હું ઠીક ઠીક જાતે ક્રિકેટર હતા એટલે અમારા મુલક કાઠિયાવાડમાં આવ્યા. અને ત્યાં આટલે સંવાદ કરી શક ને સંવાદને અંતે એમણે એક પંથ શરૂ કર્યો. જે માણસ પિતાનું ગુરુદેવને શાપ પણ પામી શકે કેઃ “મને નાક કપાવે એને સાક્ષાત્ ભગવાન દર્શન ગણિત ક્યારેય આવડવાનું જ નથી.” આપે છે. આ
અત્યાર સુધી મારૂં ગણિત કાચું તે સાધુ મહારાજની આસપાસ તે જ ઘણું પણ એની ખાસ તકલીફ નડી નથી. ગણિત- માણસો મળે. ભજને થાય. સાધુ માણસ શાસ્ત્રના મુદલ જ્ઞાન, ભાન, સાન કે સમજણ પ્રવચન કરે....ભાવિક સાંભળે ને મનથી વગર માણસ સાઠ વરસને પણ થઈ શકે માને કે મહારાજે નાક કપાવ્યું છે એટલે છે, ને સાઠ વરસ સુધી આબરૂભેર જીવી શકે એમણે સીધી ભગવાન સાથે વાત કરી છે. છે, એનું મોટામાં મોટું ઉદાહરણ કેઈ હોય સાધુ મહારાજ તે રોજ ભજને કરે. નાચે તે હું પિતે છું. આજ સુધી મને ગણિતના “આ દેખાય મારે વાલે આ દેખાય. બસ જ્ઞાનની ઉણપ પણ ખાસ લાગી નથી. નાક કપાવે એટલે મારે વાલે ત્રિલોકને નાથ
પરંતુ બીજી પંચવર્ષીય જનાને બૃહત બસ સામે હાજરી હજૂર દેખાય. ભાઈએ, સારસંગ્રહ મેં વાંચ્યું ત્યારે મને ગણિતશાસ્ત્રનું હરિના દર્શન કરવામાં માણસને નાક માત્ર જરા પણ જ્ઞાન નથી એને ખરેખર રંજ થયે આડે આવે છે, હ. આ રહ્યો મારે વાલે
. દેશને તારી નાખનારી. દેશને ઉદ્ધાર કરી વાહ. ભગવાન વાહ. જય ભગવાન જય. નાંખનારી આ ચેજનાને માળું મને જ ભગવાન.!” સમજાય નહિ. ખરેખર જે મને ગણિતનું જ્ઞાન રેજના આવાં પ્રવચનેથી પ્રેરાઈને એક હોય તે ધરતી ઉપર તે શું આકાશમાં પણ માણસે આખરે સાધુ મહારાજ પાસે નાક બગીચા વાવવાની આ આકાશકુસુમવત્ આસ- કપાવ્યું. ને નાક કપાવ્યું ને નીકળી લેહીની માત્ર વાત જરાક તે સમજાય.
ધારા. એ લેહીની ધારાને લુગડાથી દબાવતે પણ ખેર, જે વાતનું આપણને જ્ઞાન જ એ તે ચારે કેર માંડ્યો જેવા. ક્યાંય દેખાય નહિ એને ઓરતે પણ શું? મને અમારા છે ભગવાન? કયાંય દેખાય છે? કાઠિયાવાડમાં એક સાધુ આવ્યા હતા ને એમણે પણ એને બાપડાને ક્યાં ભગવાન દેખાય નાકકટાને પંથ ફેલાવ્યું હતું એ વાત યાદ નહિ. એટલે એણે સાધુ મહારાજને પૂછયું: આવી.
બાપુજી! મેં નાક તે કપાવ્યું પણ ભગવાન ઉત્તર હિંદમાંથી એક માણસ ચેરી કરતાં તે ક્યાંય દેખાતા નથી, તેનું કેમ? રાશે એટલે એનું નાક કાપી નાખવામાં સાધુ કહેઃ માળા મૂરખ હવે તે તુંય. આવ્યું. પછી તે જેમ આખા હિંદમાં કેઈ મારી ભેગો નાચવા લાગ ને બેલવા માંડે કે પણ દખિયે પણ અકકલબાજ માણસ વહેલા આ ભગવાન દેખાય. નહિ તે બીજા માણસ,
