________________
" ય ય કે ઉપાદેય?
પૂર્વ મુનિરાજ શ્રી રંજનવિજયજી મહારાજ , ચાવક દર્શન સિવાય બધાં દર્શન પુણ્ય
- જેનશાસનની સ્થાપના કરે છે. અને તે સમયે
ગણધર ભગવંત આદિ પર્વદા સમક્ષ ધર્મ તત્વને માને છે, પરંતુ જેનદર્શન સિવાય બધાં
દેશના દ્વારા નવ તત્વ તથા ષડુ દ્રવ્યને દ્રવ્યદઈને પુણ્યતત્ત્વના વાસ્તવિક સ્વરૂપથી અજાણ
ગુણુ-પર્યાય સહિત સ્યાદ્વાદ દષ્ટિથી અર્થ રૂપે હેવાથી તેને અપૂર્ણ સ્વરૂપે ઓળખે છે.
પ્રરૂપણ કરે છે. તેમાં પુણ્યતત્વને પણ હેય આજના યુગને વિજ્ઞાની, દીર્ધદષ્ટિ તથા અને ઉપાદેય રૂપે સાપેક્ષપણે વર્ણવે છે. અને પોતાની જાતને સુધારક તરીકે ઓળખાવતે ગણધર ભગવંતે અથથી છુટા પુષ્પ રૂપે વેરાવગ તે પુણ્યતત્વની તદ્દન હયાતીને જ ઉડાવી ચેલાં તને દ્વાદશાંગી રૂપ માલારૂપે ગૂંથે છે. દે છે, છતાં તેમના જીવનમાં પુણ્ય ઉત્તમ તે ક્રમ મુજબ આ અવસર્પિણમાં થયેલ ભાગ ભજવે છે. ઘેર હિંસાદિ પાપારંભે તેમજ અનંતજ્ઞાની પરોપકારી ચરમ તીર્થપતિ મહાતેની પ્રરૂપણ કરવા છતાં જગતમાં લહમી વીર પરમાત્માએ પણ એ પ્રમાણે જ અર્થથી આદિ સુંદર સામગ્રી પામ્યા છે, તે ચોક્કસ તત્ત્વની પ્રરૂપણ કરી અને ગણધર ભગવંત બીના છે કે આ બધે પૂર્વના પુણ્યને જ શ્રી ગૌતમસ્વામીજીએ દ્વાદશાંગીરૂપ આગમપ્રતાપ છે.
માલા ગૂંથી હતી પરંપરાથી ચાલતી આવતી જેન સિવાય બીજા આર્ય સંસ્કૃતિનાં દર્શને
અવિચ્છિન્ન પ્રભાવશાલી અકૃત્રિમ આગમ રૂપ પુણ્યની ઉપાદેયતા ઉપર ખૂબ જ ભાર
પુષ્પમાલાને નમુને જેનસમાજ પાસે આજે આપે છે. છતાં પુણ્યદ્વારા સાંસારિક સુખ
પણ મોજુદ છે. સાધનની પ્રાપ્તિ થાય તે રીતે તેઓ પુણ્યની પ્રશ્ન-નવ તમાં કેટલાંક ત જાણવા પુષ્ટિ કરે છે.
યેગ્ય છે, કેટલાંક આદરવા ગ્ય છે, અને કેટઆજે એક વર્ગ એ છે કે જે પિતાને
લાંક તજવા ગ્ય છે. પરંતુ પુણ્યતત્વને તે જૈનધર્મના એક પેટા વિભાગ તરીકે ગણવે
આદરવા ગ્ય અને તજવા ચગ્ય એમ બે છે અને અધ્યાત્મવાદી તરીકે પીછાણ કરાવે
આ રીતે બતાવેલ છે. તે એક જ તત્ત્વમાં બે છે, છતાં નિશ્ચયનયવાદની જ એકાંતે પ્રરૂપણા
વિધી ધર્મો કેમ રહી શકે ? કરી, પુણ્યતત્વને એકતે હેય એટલે તજવા ઉત્તર-જૈનશાસનનું કઈ પણ તત્વ
ગ્ય ગણાવીને તત્વના અજાણ છનાં હદ સ્વાદુદ્ધાદ દષ્ટિથી સમજવામાં આવે તે જ યમાં મહાનાસ્તિકતાનું બીજારોપણ કરવાનું તત્ત્વ બરાબર સમજાશે. તે સિવાય નહિ જ. કામ તે વગે આરંભી દીધું છે.
પ્રશન-સ્યાદ્વાદ એટલે શું? અનંતજ્ઞાની પરમપકારી તીર્થકર ભગ ઉત્તર-જગતમાં રહેલા દરેક પદાર્થોમાં વંતે પિતાના ત્રીજા ભવમાં સર્વ જી પ્રત્યે અનેક પ્રકારના ધર્મો રહેલા છે. જેવા કે પરમ કારૂણ્યભાવથી ઉપાર્જન કરેલ તીર્થકર દ્રવ્યની અપેક્ષાએ નિત્યત્વ અને પર્યાયની અપેનામકર્મના ભેગે કેવળજ્ઞાન થયા બાદ જ ક્ષાએ અનિત્યસ્વ. તેવી જ રીતે કરવ, પ્રમેય
