________________
: ૨૫૮ : મારા અનુભવ :
ઉપરનું આ રીતે
યાત્રાર્થે જનાર લેાકા અને ત્યાંના પર્યંત વાતાવરણું યાદ આવ્યું અને ત્યાં પણ ભૂખ તૃષા બધું ભુલાઈ જતુ હતુ. આઠે દિવસ ભણાવવામાં આવેલ અષ્ટપ્રકારી પૂજાએ આઠે પ્રકારના કર્મ નિવારણ માટેની હતી અને દરેક પૂજા કર્મગ્રંથ પર જ જાણે રચાઈ હોય. ક્રુગ્રંથના અભ્યાસીને તેમાં એરજ આનંદ આવે. તે સિવાય જો સાથ પૂજાની ચેપડી મળી જાય તેા તે આનંદમાં ખૂબજ વધારા થાય. સ્નાત્રપૂજામાં પણ અને આદ આવતા હતા અને તેથી આ સામૂહિક ક્રિયા બહુ જ આનંદજનક થતી હતી.
છેવટના દિવસે શ્રી સિદ્ધ્ચક્ર મહાયંત્રનું મહાપૂજન હતું અને તે ક્રિયા સાંજે છેક પાંચ વાગ્યા સુધી ચાલી. તેમાં પણ એટલા બધે આનંદ આવેલ કે છેક સાંજ સુધી ત્યાંથી ઉઠવાનું મન જ ન થાય. તે પછી વર થોડા હતા. ચૈત્ર સુદ ૧૩ ને દિવસે પણ પ્રભુ મહાવીરના જન્મ કલ્યાણક પ્રસંગે સાંજે વરવાડા હતા. અને છેલ્લે પારણાને વિસે શાંતિસ્નાત્ર ભણાવવામાં આવેલ. ખરેખર જે કાએ આ બન્ને પૂજા ભણાવવામાં પેાતાની સંપત્તિને સદુપયેાગ કર્યાં તેમણે પોતાના દ્રવ્યનું માટુ ભાતું બાંધ્યું હશે. કેમ કે અનેક લેાકેાને આથી આનંદ મળ્યા, ધર્મપ્રવૃત્તિ થઈ, ભક્તિ થઈ અને અનુમેાદન થયું.
નવકાર, સિદ્ધચક્ર, તેમનું આરાધન, જપધ્યાન વગેરે
વિષયા પર ખૂબ સમજાવટપૂર્વકનાં વ્યાખ્યા આપ્યાં હતાં, જેમાં પ્રભુની ભક્તિથી જ બધું થાય છે અને પ્રભુના ઉપકાર કોઇ પણ વખતે ભૂલી શકાય જ નહીં”, ‘કપટ રહિત થઇ આતમ અરપણા હૈ, એવી ભાવના દરેકમાં આવવી જોઇયે. પ્રભુકૃપાથી જ બધું થાય છે અને તેથી પૂર્ણ સમર્પણુભાવથી પ્રભુની
ભક્તિ કરવી જોઇએ.
કાઈ
એવા એક એ દાખલાએ મને વ્યક્તિગત રૂપે જાણવા પણ મળ્યા હતા. નવકારમાં બધુ જ સમાઇ જાય છે. તેમાં બધા જ ઉપકારક આત્માઓને વંદન આવી જાય છે.
નવકાર મંત્ર સૌથી શ્રેષ્ઠ મંત્ર છે, બીજા પણ મંત્ર કરતાં તે વધારે પ્રભાવક છે અને સાધવામાં આવે તે તે આશ્ચર્યજનક ફળ આપે.
નેતે
દરેક જણે રાજ પૂજન કરવું જોઇયે પશુ દ્રષ્યપૂજન પૂરતુ નથી, ભાવપૂજન ચોક્કસ હેાવુ જ જોઇએ. ચૈત્યવ ંદન કર્યાં વગર એકલું પૂજન કેવી રીતે સફળ થાય. ભાવપૂજન પછી પ્રભુના નામના નવકારના જાપ હવા જ જોઇયે. અને છેલ્લે જાપ પછી પ્રભુનું અને સિદ્ધચક્રનું ધ્યાન હોવું જ જોઇયે.
આ બધા ઉપરાંત આમાં પ્રાણ પૂરનાર પૂ॰ પન્યાસજી શ્રી ભદ્રંકરવિજયજી મહારાજ ત્યાં હતા
અને તેમણે પોતાના દરરાજના વ્યાખ્યામાં ભક્તિ,પૌલિક આકર્ષણુ ન હોવા
આ ખાખતા માટે તેમણે ત્યાં જ પ્રત્યક્ષ જાપ અને ધ્યાન કરાવ્યા હતા. અને તે કરવાથી મનમાં કઇંક પ્રકાશ આવશે અને પ્રભુના ધ્યાનથી, સ્મરણુથી, આંખ છંધ કરીને બેસીએ ત્યારે પ્રભુની મૂતિ મગજની આંખ આગળ (અલબત્ત ધીરે ધીરે, પ્રયાસથી) આવશે.
એ શિવાય પણ તેમણે જણાવ્યું હતું કે જ્યાં ન આવે, ક્ષમા સુધી મનમાં દસ પ્રકારના ધર્મ માવ, આવ, સત્ય, અહિંસા, બ્રહ્મચય, અરિગ્રહ યાદિ જ્યાં સુધી વસે નહિં, ત્યાં સુધી આ પૂજા, જાપ, ધ્યાન એ બધુ સંપૂર્ણ ઉપયેગી ન નિવડે તેથી દરેકે આ દસ પ્રકારના ધર્મને આરાધવે! જોઇએ.
એ સિવાય આ સમયે ત્યાંના દેખાવ બિલકુલ છતાં પણુ લેકા બધા એક તપાવન જેવા હતા. ત્યાં બીજું કંઇ ખાદ્ય
આમાં જ, ધર્મધ્યાન ક્રિયા વગેરેમાં જ પરાવાઈ
રહેતા. એક સ્થલે આટલા બધા તપ કરનાર કયાંય ભેગા થવા અત્યંત મુશ્કેલ છે અને એવુ દ્રશ્ય પાનસર સિવાય બીજે કયાં તે સમયે મળી શકે? ત્યાં રહેનાર આટલા મેટા સમુદાયમાં સામુદાયિક રૂપે બ્રહ્મચ બહુ સહજ રીતે, કંઇ પણુ વિશેષ પ્રયત્ન વગર નિર્વિકારણે પલાતું હતું.
ત્યાં એક વાતની મુશ્કેલી હતી. માણસે બહુ વધારે હેાવાથી, અને જાજરૂ માટે વ્યવસ્થા ન હેાવાયી જ્યાં ત્યાં ગંદું દેખાતું હતું. બીજું કે છેલ્લા એકાદ એ દિવસ અત્યંત વધુ ભીડ થઇ ગઇ હતી અને તેથી
