________________
: ૫૪૦ : : શ્રી પાવાપુરીજી તીર્થમાં ઃ
તે ધરતી આપણા માટે કેટલી બધી મહત્ત્વભરી છે. તે વાત આથી ખ્યાલમાં આવે છે.
આપણા ક્લિના દેવ મહાવીર પ્રભુએ જ્યાં રને અતિમક્ષણુ પસાર કર્યાં, તે સ્થાને વિશાળ જિનમંદિર, ભૂતકાળની ગૌરવગાથા અને અનેક ભવ્યાત્માઓને પોતાની નજીક ખેલાવતું શેાલી રહ્યું છે.
સંસા
આજે
ગાતુ,
જે સ્થાને ભગવંતના અ ંતિમ સંસ્કાર કરવામાં આબ્યા, તે સ્થાને ભગવંતના વડીલબ ન દિવન રાજવીએ બંધાવેલું અને અનેક ચડતી પડતી જોઇ
ચૂકેલું, સુરોાભિત જલમંદિર અનેક જીવોને નિર્જરા કરાવતું, અને નવનવી ભાવનાઓના ધોધ વહાવતું, પૃથ્વીને પાવન કરી રહ્યું છે.
ત્યારે ભગવતની અંતિમ દેશના ભૂમિ, અંતિમ સમવસરણ ભૂમિ પર કશું જ સ્થાપત્ય ખેંચવા પામ્યુ નથી. કાલની અનેક થપ્પડામાં, તે સ્થાન પર કાઇ સ્થાપત્ય સર્જાયું હશે તે સંભવિત છે, તે પણ નાશ પામ્યું છે અને તે સ્થાને કેવળ જ સ્તૂપના આકારના થાંભલેા, ખુલ્લા આકાશ નીચે, ટાઢ અને તડકા સહતા, વરસાદમાં ભીંજાતા, અને પોતાની પૂર્વની સ્મૃતિને સંભાળતા આજે “ આ દેશનાભૂમિ હતી ” એવી આછી આછી એંધાણી આપતા ઉભે છે અને આપણા હૈયાઓને કાળનું ક્રૂરપણું સમજાવે છે,
જે સ્થાને આ સ્તંભ ખડા છે, તે સ્થાને જો કશા જ નવા ઉદ્દાર કરવામાં ન આવે અને કેવળ તેના પર ઉપેક્ષામુદ્ધિથી જ જોવામાં આવે, તે કદાચ ૫૦ વર્ષ બાદ “ આ દેશનાભૂમિ હતી ’’ એટલુ કહેનાર આ પ્રતિકના પણું આપણે, આપણી સગી આંખેાએ વિનાશ નીરખવા પડે અને એ વિનાશના હિસ્સામાં આપણે પણ ભાગીદાર બનીયે.
આવું બનવા ન પામે અને ભાવિકાલને માટે એક પવિત્ર તથા મહત્ત્વનું ઉપકારક સ્થાન ચિરજીવ રહે, એ ઉત્તમ હેતુથી તે પરમતારકનાં મંગલકારી સવસરહસ્થાનને ઉદ્દાર થાય તે માટે પૂ. પાદ આચાર્ય દેવ શ્રીમદ્ વિજયરામચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજશ્રીનેા સુંદર સદુપદેશ પ્રાપ્ત થતાં વિ. સ૦ ૨૦૧૦ની સાલમાં
આ પાવનકારી પુણ્ય સ્થાનના ઉદ્ઘાર કરવાના નિય કરવામાં આભ્યા, અને તે માટે એક કિમિટ નીમવામાં આવેલ છે. જેમાં કલકત્તા, મુંબઈ, અજીમગંજ આદિ સ્થાનાના ભાવુક ગૃહસ્થો છે, આ રીતે, આ છÍધાર કરવાનું ઉત્થાન થયું, અને આજે તે એ કા ઝપાટાબંધ સાકાર બનતું જાય છે ત્રણુ ગઢ, તે પર આરસનું વિશાલ અોકવૃક્ષ, પગથીયાં, સમવસરણ ફરતી બાઉન્ડરી, વગેરે ા તૈયાર થઈ ચૂકયાં છે ૩૫ ઇંચના ૪ પ્રતિમાજી કે જે સફેદ દૂધ જેવા, ખાસ વિધિપૂર્વક તૈયાર કરવામાં આવ્યાં છે, તે પણ ત્યાં ગામના દેરાસરમાં કામચલાઉ રાખવામાં આવ્યા
છે,
અને લગભગ બધું કાર્યં માગસર માસમાં પૂ
થાય તેમ કરવા, કમીટિના ગૃહસ્થા ઇચ્છા સેવે છે.
જ્યારે આ સમવસરણ તૈયાર થઈ જશે અને ૩૫ ઇંચના પ્રતિમાજી તે પર પ્રતિષ્ઠિત થશે, ત્યારે આ સમવસરણની રાનક જોનારને ભગવાન મહાવીર પરમાત્માના અંતિમ સમવસરણની કઇંક આછી આછી છતાં સુમધુર યાદી આપશે, અને જ્યારે નાલંદાનુ
બૌદ્ધતીય જોવા માટે પરદેશીયા આ ભૂમિપર આવે છે ત્યારે, ઘણા પરદેશીયા મહાવીર પરમાત્માની ભૂમિ પાવાપુરી જોવા માટે પણ આવે છે, જ્યારે આ સમવસરણ, તેની રચના, તેની શાસ્ત્રીય બાંધણી, શાસ્ત્રીય વ્યવસ્થા વગેરે તેઓ જોશે અને સાંભળશે ત્યારે જૈનેતર એવા પણ તે પરદેશીયાનાં માથાં અવશ્ય ઝૂકી પડશે.
ચારે તરફ કુદરતી સૌંદર્યની વચમાં, વસતિથી એકાંત, અને દુનિયાના કોલાહલેાથી દૂર રહેલુ આ સમવસરણુ, અનેક ભવ્યાત્માઓને આધિ-વ્યાધિના ત્રાસથી મુક્ત બનાવશે.
જડવાદના ઝેરી અને વિષમ પવને જ્યારે ચાતરફથી આત્માને દઝાડી રહ્યા છે, ત્યારે પરમશીતલતા આપતા અને અનેક કર્માંની નિર્જરા કરવામાં સહાયભૂત એવા આવાં સ્થાપયા, આજે આપણાં પરભ ભાગ્યથી જ બની રહ્યાં છે. પૂર્વના મહાપુરૂષોના બનાવેલા ધર્મસ્થાનાને સાચવવા, સંભાળવા એ જેમ આપણી ફરજ છે, તેમ તે સ્થાને છઠ્ઠું બને તે તેની નવેસરથી બાંધણી કરવી એ પણ આપણી
