________________
: ૩૫૦ : એ જેમ કહે તેમ કરજે, છે, કોઈપણ રીતે તમારૂં હર્ષોલ્લાસ ભર્યું મુખ માતા કહે: “ જરૂર.” નિરખવા તમારે પુત્ર આર્ય રક્ષિત તલસી રહી છે.” આર્ય રક્ષિતજી કહે: “તમારા અંતરને આનંદ
માતાએ કહ્યું કે, “તું એવી વિદ્યા શીખીને થશે ને ?” આવ્યો છે કે જે તને નરકના હેતુરૂપ સળગતા પુ- માતા કહેઃ “ જરૂર મને આનંદ થશે.” ળાની માફક બાળનારી છે. ”
આર્ય રક્ષિતજી કહે: "તે કોઈપણ પ્રયને પણ નથી તેમાં તારા આત્માની કે જગતના તે વિધાને હું જાણવા જઈશ અને ભણીશ,” જીવોના કલ્યાણની વિધા”
– વનર અંધારા પાથરતી નિશાએ અંધકારનું નથી જીવ-અછવની તરતમતા બતાવે તેવી ભયંકર તાંડવનૃત્ય ચાલુ કર્યું હતું ઉત્તરદિશામાં વિધા”
વીજળીના ઝબકારો થઈ રહ્યા હતા વાદળોના ગડગડાટ “નથી તેમાં કોઈના ઉપકારની વિધા”
વચ્ચે વસુંધરા ઉપર ઉલ્કાપાત મળે તે, આર્ય.
રક્ષિત પિતાના શયનખંડના પલંગ ઉપર વિચારના “ કેવલ પૌગલિક સુખોની વિદ્યા તને નિગોદરૂપ
વાવાઝોડામાં પિતાના મનને જકડીને અર્ધ નિદ્રાવસ્થામાં ઉંડી ખીણમાં ફેંકી દે એવી વિધાનો પાર ગત થયેલ
સૂતે હતે. તને જોઈને મને આનંદ કેમ થાય ? ”
“કયારે સવા૨ થાય ને દ્રષ્ટીવાદ ભણવા જાઉં' તેજ અંતરને વલોવી નાંખે તેવા માતાનાં વચને
વિચારના મંથનમાં નિશાદેવીએ પોતાની કાળી ચાદરને સાંભળી માતા પ્રત્યે આરક્ષિત કહેવા લાગ્યા કે, ભૂમંડલ ઉપરથી ઉઠાવી લીધી. ઝગારા મારતે સૂર્ય “હે માતા ! અંતરાત્માને આનંદ થાય એવી કઈ પુર ઝડપે પૂર્વ દિશાથી ભૂમિતલ ઉપર પોતાની સેનેરી વિદ્યા બાકી છે કે જે હું પ્રાપ્ત કરું કે જેથી તમને પ્રભા લઈને આવી રહ્યો હતે. આનંદ થાય છે
આર્ય રક્ષિતજી પણ નિત્યકર્મથી પરવારીને કોઈને હે પુત્ર! તું ખરેખર મારા અંતરને હર્ષિત પણ કીધા સિવાય આચાર્ય ભગવંતની પાસે જવાને જેવા ઇચ્છતા હોય તે મુક્તિસુખને પ્રાપ્ત કરાવનાર નીકળ્યા, રસ્તામાં તેમના પિતા સમાજના મિત્ર જે “દ્રષ્ટીવાદ” તેનું તું અધ્યયન કર. જેમ સૂર્યના
મહાદીજ બ્રાહ્મણ આયંરક્ષિતજીને અભિનંત ઉદય વિના સર્વત્ર અંધકાર જ હોય છે, તેમ “દ્રષ્ટી
આપવા માટે શેરડીના સાડા નવ સાંઠા લઈને આવતા વાદ” સર્વ શાસ્ત્રોમાં સૂર્ય માને છે, જેમ એક જ હતા. રસ્તામાં જ બંને મલ્યા, ભેટવા, કુશલતા પૂછી ચંદ્રમાના પ્રકાશમાં અસંખ્યાત તારાઓનું તેજ મહાધીજ શેરડીના સાંઠા આપે છે. પણ આર્ય રક્ષિત ક્ષીણ દેખાય છે, તેમ “ દ્રષ્ટીવાદ ” રૂપી ચંદ્રમાં પોતાની માતાને આપવાનું કહે છે. અને સંદેશો પણ આગળ અન્યશાસ્ત્રોરૂપી તારાઓ ક્ષીણ દેખાય છે તે કે જયરક્ષિત" ૮ીવાદ” a માટે તું “ દ્રષ્ટીવાદ ” નું અધ્યયન કર અને તે એ - -- માટે આપણું નગરના ફુવન નામના ઉધાનમાં મહાદીજ રૂદ્રમાને શેરડીના સાંઠા આપે છે બિરાજમાન શ્રી સલીપુત્ર આચાર્ય ભગવંત છે, તે અત્રે
અને આર્ય રક્ષિતને સંદેશ પણ કહે છે. મારે. પૂર્વ અવસ્થાના તારા મામા થાય છે. તે તને જરૂર
| તને જરૂર વિચારે છે “ શુકન તે મંગલકારી થયા છે પણ
? ભણાવશે. સાથે એ પણ ધ્યાન રાખજે કે, એ જેમ આયંરક્ષિત સાડાનવ પૂર્વને અભ્યાસ કરી શકશે ” કહે તેમ કરીશ તે જ તને ભણાવશે, માટે આચાર્ય
(શેરડીના સાડાનવ સાંઠા મલ્યા અને માતાએ ભગવંત “જેમ કહે તેમ કરજે.'
કલ્પના કરી. ) આર્ય રક્ષિતજી માતાને કહે છે, “ જરૂર.” “ આ
જ્યાં આચાર્ય ભગવંત બિરાજમાન હતા, તે ચાર્ય ભગવંત જેમ કહેશે તેમ હું કરીશ તે તો તે જગ્યાએ જઇને ઉભો રહ્યો તે જ સમયે ઢંઢણ ના મને ભણાવશે ને ” ?
શ્રાવક આચાર્ય ભગવંતને વંદના કરવા માટે નધિની
