________________
પૂ. આચાર્યદેવ શ્રીમદ્
અપ્રમાણિક થઇશ તો દુનિયામાં આબરૂ નહિં રહે એ ખાતર પ્રમાણિક રહેનારનું પ્રમાણિકપણું એ રીતે આત્માને હિતકર નથી નિવડતું.
વિજયરામચંદ્રસૂરીશ્વરજી મ.
એકવાર હુ ું ખેલનાર વસુરાજા નરકે ગયા તે પાર વગરનુ જુઠ્ઠું ખેલનારની શી દશા થશે એ વિચાર.
ધના ઉપદેશકા, દુનિયાને ગમે કે ન ગમે તાપણુ સત્યધર્મને બતાવવા ચૂકે નહિ એ ધના ઉપદેશકેાની નીતિ છે. આ નીતિ ન પાળી શકે તેઓએ ધમ ગુરૂના પદને છેડી દેવું જોઇએ કે જેથી જનતા અધર્મીને આચરતી ન થાય.
ત્યાગ ન થઈ શકે એમાં કાંઇ વાંધો નથી, પણ ત્યાગ કરવા જેવા છે એવી તે! દરેક જૈનની માન્યતા હોવી જોઇએ.
તમારાં
તમારી ઉપર આવતી આફતનું કારણ સાપેા જ માના; પણ બીજાએથી આવી એમ ન માના.
આજે દુનિયાના અભણ માણસ જેટલી અનીતિ નહિં કરતા હોય તેના કરતાં કંઈ ગુણી અનીતિ પેટ માટે ભણેલા કરે છે.
દુનિયાના વિષયાપરથી રાગ ન છૂટે ત્યાંસુધી પરમાત્મા ઉપર સાચા રાગ થવા મુશ્કેલ છે.
જેમ દુનિયા, રેાટલાના દાતારની, સામે દેડાદોડ કરે છે, તેમ ધના દાતારની સામે કાઈ દોડાદેડ કરતું નથી. તેનું કારણુ એજ છે કે, ભાગની રુચી છે અને ધમ પ્રત્યે અરુચી છે.
ગામનાં પોતી
સીતાને ઉપાડી જનાર રાવણને પાપી અને ભૂંડા કહેનાર પરસ્ત્રીને માતા અને વ્હેન સમાન ન જીએ તે। અને દુરાચાર કરે તે રાવણુ કરતાં ઘણા
અધમ છે એમ માનવું જોઇએને?
સુખ દુઃખ જે કાંઈ આવે એ મારાં કષ્યનું જ ફળ છે એમ માનીને તેને ભાગવવાનું છે, સુખ માવે તે પુન્યનું ફળ છે અને દુઃખ આવેતેા પાપનુ ફળ છે, એમ નિરંતર વિચારવું. એથી રાગદ્વેષ એછા થશે.
અજારમાં ચાર છ આનાનું શાક લેવા જતાં જેટલા વિચારાથી, જેટલી ભાવનાથી, જેટલી ચાલાકીથી અને જેટલી સ્ફુર્તિથી જાએ છે તેટલા વિચારાથી, તેટલી ભાવનાથી ધર્માંશ્રવણ કરવા જાઓ છે ખરા ?
બીજા બધા કામમાં કાળજી ન રહે તેા નહિ જેવી હુંર્ઝન થશે, પણ ધર્માંશ્રવણમાં બે કાળજી અહિ રહે તે ઘણીજ હાહત થશે; એમ કાઈ મા-બાપે પેાતાના બાળકને કદી પણ સૂચવ્યુ છે?
ન
નોંશ
**
સસારનો છેદ કરવા એટલે લેાકાને માવા તે ણુ આત્માની સાથે લાગેલા ક રૂપ શત્રુઓના કરવા તે.
કલ્યાણને માટે જે પાત્રજ નથી તેઓ માટે શ્રી તીર્થંકર દેવની દેશના પણ નિષ્ફળ થાય એમાં કશુંજ આશ્ચર્ય નથી.
સૌંધના હાને અથવા ધના ને નમા નાશના ફૂટ પ્રયત્નો કરવા અથવા તેમ કરનારને મદદ કરનારા થવું, તેના જેવું એક પણ ધાર પાપ નથી.
આ આત્માને સંસારમાં તકાવનાર, રખડાવનાર અને પેાતાની ફરજમાંથી ચૂકાવનાર માહુ છે અને તેથીજ તેને વશ થયેલા સારા ગણાતા આત્માએ સાચું સાંભળવાની શકિત ગૂમાવી બેસે છે.
જે આત્માને આ આખા સ`સાર જ ભયંકર નાટકરૂપ ભાસે છે તે આત્માને કૃત્રિમ અને વિષયવાસનાને ઉત્તેજિત કરનાર નાટક-ચેટક તરફ રસ
