________________
વિભાગ-૭ લેવાય?
જ મુકવા જોઈએ. (૨૧) વહીવટદાર તરીકેના વિશેષાધિકારો (૨૬) ધાર્મિક સંસ્થાની રકમ એક સાથે એક
વહીવટદારે ન ભોગવવા, દા. ત. જ બેંકમાં ન મૂકવી. વધારે વ્યાજના દેરાસરમાં પૂજા કરવા જાય ત્યારે લોભથી પણ તેમ ન કરવું. તેનાં બીજા
ગોઠી કેસરની વાટકી આપે, ધૂપ- શું નુકસાન છે તે ખ્યાલમાં લેવા. દિપ આપે, ચામર આપે, તેમની (૨૭) વહીવટદારોએ બોલીના પૈસા, તૈનાતમાં ઊભા રહે, આવું ન થવા ચઢાવાના પૈસા અને ટીપમાં જે દેવું, તેનાથી આત્માને કર્મ બંધાય
લખાવ્યા હોય તે બોલ્યા કે લખાવ્યા.
પછી એક મહિનામાં તે ભરપાઈ કરી (૨૨) સંઘ જમણમાં જે મીઠાઈ વધે તેનો દેવા. કદાચ એવા સંજોગો ન જ હોય
ભાવ કાઢી વેચવા ન મૂકવી પણ તો સંવત્સરી પ્રતિક્રમણ પહેલાં તો આજુબાજુનાં અજૈન કુટુંબોમાં અથવા ભરાઈ જ જવા જોઈએ. જો તેમ ન દુકાનોમાં પ્રસાદ રૂપે બધાને અનેક થઈ શક્યું હોય તો બીજા વર્ષે ચઢાવા લાડુ મોહનથાળ પહોંચાડવો તેમાં બોલી ત્યારે જ બોલી શકાય કે જયારે વધુ શાસન પ્રભાવના થાય.
જૂના પૈસા ભરપાઈ થઈ જાય. આ (૨૩) વ્યાપારમાં ધર્મ દાખલ કરવા કોશિશ નિયમ વહીવટદારોએ તો પાળવો જ કરવો, પણ ધર્મમાં વ્યાપાર દાખલ
જોઈએ અને સંઘમાં પણ એ પ્રચલિત ના કરવો, એમ થશે તો ઘર્મવિદાય કરવો જરૂરી છે, દેવદ્રવ્ય કે ધર્મ થઈ જશે, વ્યાપાર ઊભો રહેશે.
દ્રવ્યનો પૈસો ઘરમાં રહી જાય તો (૨૪) દિવાળીમાં આયંબિલ ખાતામાં
તેનું નુકસાન પેઢી દર પેઢી સહન મીઠાઈ, પાક, ગુંદરપાક વગેરે બનાવરાવીને વેચાણ ન કરવું. એ જે જે મુદ્દા ખ્યાલમાં આવ્યા તે આજે મહા દોષ છે. જેમ જેમ આવી પ્રવૃત્તિ તમારા સમક્ષ જણાવ્યા. તમે ધ્યાનથી તે થાય છે, તેમ તેમ ધર્મથી દૂર થવાનું વિચારજો, વાગોળજો, તમારા આત્માના થાય છે. આયંબિલ ખાતાનો નકરો હિતને નજરમાં રાખીને કહાં છે. હજી વધારે આપીને પણ એમ ન કરવું મૂળભૂત મુદ્દા પણ હોઈ શકે છે. આમાં ઉપયોગી જે
સંસ્થાના હેતુને વળગી રહેવું. કહેવાયું તે ગુરૂ મહારાજની કૃપાથી કહેવાયું (૨૫) સંસ્થામાં રકમ ભેગી કરવા કોટાની છે. આજ્ઞાવશ, પ્રમાદવશ, શાસ્ત્ર-પરંપરા
સ્કીમ પણ આવકાર્ય નથી. એ તે તે વિરૂદ્ધ જે કંઈ કહેવાયું હોય તો તેનું ખરા વ્યક્તિનું જીવન એવું નથી જેથી તે અને
શ્રી શી 2 અંતઃકરણપૂર્વક ત્રિવિધે મિચ્છામિ દુક્કડમ્ દર્શનીય ગણાય. ઉપાશ્રયમાં તો ન દેવાપૂર્વક સર્વ મંગલ કરવામાં આવે છે.
