Jain_Satyaprakash 1941 03

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 13

અંક ૭]. કેટલાંક ઐતિહાસિક પઘો
[ ર૭૧] મુઝ મન મેઘો ખિમાં ગુણઈ, મન મોહ્યો હો જિમ ચંદ ચકોર કે દરિશન દેખી દિલ ઠર્યો, જિમ નિરખી છે મેહનઈ મેર કે. સહે. (૪) માતા ચતુરંગ જાણુઈ જિનઈ જાયે હૈ તપગચ્છપ્રતિપાલ કે; સાહ ચતુરા પરિ ચંદ્રમા, વધાર્યો હા અભિરિ મની થાલ કે. સહે. (૫) ગુણ છત્રીસઈ સૂરિના, તિણ પ્રગટયે હૈ મહાવ્રતધાર કે આસ્થા પૂર સંઘની, રૂડો હા સમકિત શિરદાર કે. સહે. (૬) વિજયક્ષમારિ જગ જે ચિરંજીવ છે ગુરૂ કેડિ વરસ કે; પંડિત સુંદરચંદને, કર જોડી હે દીઈ આશીશ કે સહે. (૭)
શ્રી જિનલાભસૂરિ–ગીતે
[૧]
(મેંદી રંગ લાગે–એ દેશી) ધન જિણસાસન જગતમેં રે વાલ્ડા, ધન ખરતરગચ્છ ભાગ; પૂજ થાંરી ધન કરણી, જ્યારે ગપતિ થાંજિસા રે વાહ ભરીયા જસ ભાગ,
ધન ધન કરણ રાજરી રે વાલ્કા વરણી કિણસું જાય. પૂજઃ (૧) ગંગાજલ જિ નિરમા રે વાર, થાશે શુદ્ધ આચાર પૂળ; ગ્યાન તણાં દરીયાલ છો રે વાહ, કિરિયા ખાંડા ધાર ૫ (૨) ધન તે પુર પાટણ ભલા રે વાહ, ધન તે નગરી ગામ પૂળ; ધન તે દેશ સુહામણા રે વાવ, વસતી તે અભિરામ પૂ૦ . પછિમ દક્ષણ પૂવર દિસે રે વાવ, ચાવો તીરથ જેહ ૫૦; તિતરા સોલા વાંદને રે વાવ, પાવન કીધે દેહ ૫૦ જંગમ તીરથ જેઠવા રે વાવ, કહિવાઓ થં આપ પૂ; તિણ પૂજા થાંનું ભેટતાં રે વાળ, કિમ રહે પાપ સંતાપ પૂ૦ પસરી કરતિ પૃજરી રે વારુ, પુહુતી સમુદ્રાં પાર પૂળ; જિમજિમ હે પિણ સાભલાં રે વાવ, તિમતિ હરખ અપાર પૂ૦. તે તો ભવિય ન વિસરે રે વાળ, જિણ વાંધા ઈક વાર પૂછે; વાણ મોહ્યા રાજવી રે વાવ, રૂપે મેઘો સંસાર પૂ. પૂજ વિચરે જિણ દેસÁ રે વાળ, માંગ્યાં વરસે મેહ પૂછે; ઈતિ ટલે ધરતી ફલે રે વાવ, નવલા જાગે નેહ પૂ૦ સંઘ કરે ઉચ્છવ ઘણાં રે વાવ, માંન દી મહારાજ પૂ; કુણ છે બીજો થા જિસી રે વાર, અતિસયધારી આજ પૂ.