Jain Satyaprakash 1935 08 SrNo 02

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 8

- ૩૧ પ્રભુના ચરણમાં આવવા માત્રથી ત્યાં મૂર્તિની સેવાને નિષેધ કદાપી ન કરત. મૂર્તિઓ નથી એમ માનશો તો પછી સમજે કે એક કેઈ સુરૂપવતી સુશીલા તમારે વીસ વીહારમાનોને પણ અભાવ શ્રી ભરાવન અવસ્થામાં ગુલતી બહામાને પડશે.કેમકે ત્યાંથી પાછા સુસુમાર રના ઉપવનમાં કે પ્રજનથી એકલી નગરમાં રહેલા મહાવીર પ્રભુ પાસે આવ્યા જાય છે રરતામાં પરીશ્રાન્ત થવાથી એક અને મહાવીદેહ ક્ષેત્ર વચમાં આવતું હતું વડની સઘન છાયામાં વિસામો લેવા છતાં ત્યાં ન ગયા. એટલે શું મંધર સ્વા- લાગી. ત્યાં અચાનક ફરવા નીકળેલા મીનો પણ અભાવ છે ? પરંતુ મંધર ભયંકર ભુજગે પિતાના છાયા સ્થાનને સ્વામીના અભાવને તો તમે પણ સ્વી- રોકી બેઠેલી સ્ત્રીને જોઈ જોરથી ડંખ કારી શકતા જ નથી. તો પછી એમજ લગાવ્યું જેથી તે સ્ત્રી તત્કાળ મરણને માનવું રહ્યું કે જેનું શરણું લઈ કાર્યને શરણ થવાથી જમીન ઉપર ઢળી પડી. આરંભ થાય તેમાં નાસીપાસ બનતાં અ૯પ સમયમાં ત્યાં એક ધર્માત્મા પુરૂષ પાછું તેના શરણમાં આવવું પડે છે. આવી ચઢ અને મૃત સ્ત્રીના મુખ આવા તે સેંકડો કુતર્કોના વ્યાજબી તરફ નિહાળી કહેવા લાગે અહાહાહા, જવાબ આપી સમકિત સારના જવાબમાં કેવી ભવ્ય આકતિ છે? નીતિકાર કહે છે શ્રીવિજયાનંદ સુરીશ્વરજી મહારાજે કે મારૂતિર્થiાવથતિએ વામને વિચા. સમ્યકતવશદ્વાર નામનું પુસ્તક બના- રતાં આ આકૃતિથી આ સ્ત્રી સુશીલા વ્યું છે. જે વાંચી રસ્થાનકવાસીમતના તેમજ પરમ ગુણિની હેવી જોઈએ. ઘણે સાધુઓએ તથા શ્રાવકેએ તે એમ અનુમાન થાય છે. પ્રાય: મર્યાને પંથને ત્યાગ કરી શુદ્ધમુર્તિપૂજક શ્વેતા- ઘડી પણ પુરી થઈ નથી એમ શબને બરમત અંગીકાર કર્યો છે.
જેનાં નિશ્ચય થાય છે. જે હું ઘડી પહેલાં
આવી પહોંચ્યું હોત જરૂર મારી વળી પ્રભુ મૂર્તિ જડ હોવાથી હમને
ધર્મબહેનની સેવા બજાવત અને હરકત તેના સેવનથી કોઈ જાતનો લાભ ભાસતા
ન આવવા દેત. પગના અંગુઠાના જખનથી. આવી રીતે કહેતા રથાનકવાસી
મથી અને શબની વીચારણાથી આને એમાં વાસ્તવીક રીતે જ્ઞાનને અભાવજ સર્પ ડર છે એમ માલુમ પડે છે તો જણાય છે. જો તેમ ન હોત તો ભાવ સર્પના ઝેરને ઉતારવાને મારી પાસે રામ પૂજાની (પંચમહાત્રત) પ્રાપ્તિ દ્વારા બાણ ઈલાજ હતો તે અજમાવત અને મુકિત પર્વતના સુખને આપનારી પ્રભુ એક સુશીલા સ્ત્રીની સેવાભક્તિને પૂરે