Jain Dharmnu Vigyan

Author(s): Bhuvanchandravijay
Publisher: Gajpal S Kapadia and Arvind M Parekh

Page 8

પ) ૩ સાહેબ, સ્તવન નાનું કહીશું? મોડું ઘણું થયું છે. સુશ્રાવક નગીનભાઈનું દેરાસરજી. સ્તવનને સુંદર લલકાર. એક ધ્યાન–એક તાન. ઠંડકથી લય અને આલાપ. સ્તવન ખાસું મેટું. જનાર જાય. પણ પૂ. શ્રી પ્રભુભક્તિના પરમાનદમાં.
૪ પરમગુરૂદેવની આજ્ઞા પૂના આવી જાવ. તૂર્ત હાજર ક્રિયા ચગની. આધાકમી નહિ. નિર્દોષ મઝેથી સ્વાભાવિક રીતે મળી ગયું. સરસ! કરે ભક્તિ વડીલેની અને સહવાસીઓ મહાત્માઓની. ત્યાગ તપને પ્રાણ છે ને?) અનર્ગલ-ભક્તિ-અપભુક્તિ સ્વાત્રે પડ્યું એજ સોનુંપરપાત્ર રહેલ સ્વમાટે કથીર.
૫ સાહેબ, વિશિષ્ટ આચરણ, કર્મનિજરાસાધક, આરંભાયને? શા માટે નહિ? (સ્વ. પૂ. વિજય પ્રેમ સૂ. મને સુંદર વિશિષ્ટ આચરણું કરવી પણ ગુરૂ આજ્ઞા પ્રમાણિત
દ પૂનાથી તળગામઢઢેરા. પૂ. ત્રિલેશન વિ. મ. ૨૦૦ ડગલા આગળ. શ્રીમદ્ ઈર્યાપથિકા સાચવતા ચાલ્યા આવે. પગ જરા ખોટકા. પુણ્યદેહ ખાડામાં. પડેલા કાંટા માથામાં. નહિ ઉં કે . સહવું સમભાવે. મુકામ પર શેધ ન કરતા પણ કાંટા નીકળ્યા.
૭ ઘેડનદી–ગામ. ક્ષેત્ર સ્થાનકવાસી જાતે ગયા ગોચરી. એક માણસ ભારે ખેપાણી. અનાદર કરતા કંપ નહિ. પણ આ ન ખપે. આ તે દેષિત. બસ બુદ્ધિ ફરી. સાહેબ, પણ સાવ લુખુ ? આદર જન્મે. નિયમિત વ્યાખ્યામાં.
૮ “નગર” માં ગાજે ગરજીનું જોર. સહુને કરે બોર. પર્યુષણા જેવા મહાપર્વ-દહાડે વ્યાખ્યાન. રાત્રે પાનપટ્ટી.