________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
{ લાયકાતના મા૫ : આભાર કેને માન?!
સમાન કામ ના કરાર = નનનન નનનન ન
નન
આજે રવિવાર હોવાથી શેઠ ચંપકલાલ નિરાંતે પોતાના બંગલાના વિશાળ બાગમાં ફરી રહ્યા હતા. એટલામાં નોકરે આવી વર્તમાનપત્રો લાવી મૂકયાં. એક આરસની બેઠક પર બેસ શેઠે પત્રો વાંચવા માંડ્યાં. વાંચી રહ્યા બાદ એમની નજર પોતાના બંગલા પર સ્થિર થઈ. એક દિવસ એ આવા વિશાળ મહાલયને માલેક બનશે એ ભાગ્યે જ કયું હશે. જેને રહેવાને નાનું સરખું મકાન પણ ન હતું તે જ વ્યક્તિ મોટા બંગલામાં મહાલશે એવું કપણે ધાયું હતું ? જ્યારે એ પહેલવહેલ એક સંબંધી સાથે મુંબઈ આવ્યું હતું. ત્યારે માંડમાંડ પેટિયું કાઢતી નોકરી મળી. એની ઉમર ત્યારે માત્ર ચૌદ વર્ષની હતી. રાત્રે થાકીને લોથપોથ થઈ એ સૂતે, ત્યારે એને પોતાની મા યાદ આવતી. સગાસંબંધીઓની હૂંફથી એ પિસા કમાવા દૂર આવ્યો હતે. માનો મમતાભર્યો, થાક ઉતારી દેતે હાથ એના માથે ફરતો જોવા એ કેટલો આતુર હતા ? પણ જ્યાં પોતાનું જ પૂરું થતું ન હતું ત્યાં માને કયાંથી તેડાવે ? એની પેઢીના સામે આવેલી સ્કૂલમાંથી એ જ્યારે પોતાની વયના છોકરાએને સાંજે મસ્તી તોફાન કરતાં ધરે જતાં જોતા ત્યારે એ દુઃખને નિસાસે નાંખતે. કેવા ભાગ્યશાળી છે ! છે કંઇ ફીકર કે પારકાં કામ કરવાનાં ?કેવું સુખી જીવન ગાળે છે ? મા-બાપની છાયામાં લાડ કરતાં એ લેકે નિશ્ચિતતાથી ભણતા હતા અને એ એમની જેટલો હોવા છતાં અત્યારથી જ રોટલે પેદા કરવાની જવાબદારી ઉઠાવી રહ્યો હતો. , હોઠ ચંપકલાલે ભૂતકાળ યાદ આવતાં એક નિઃશ્વાસ નાખે, બાળપણમાં કોર જીવન જીવનાર એ આજે અનેક લિમિટેડ કંપનીઓના ડાયરેકટર હતા. અનેક સંસ્થામાં જુદા જુદા હોદા ધરાવતા હતા, અને સમાજમાં અગ્રગણ્ય વ્યક્તિ ઓળખાતા હતા. શું ભાગ્યની લીલા છે ! પણ એકાએક એની વિચારસૃષ્ટિમાં ભંગ પડ્યો. નેકરે આવી જણાવ્યું કે—કેટલાક ગૃહસ્થા એને મળવા આવ્યા છે, એ ઊઠીને બંગલામાં ગયા. ત્યાં કેટલીક, સમાજના પ્રતિષ્ઠિત સજજને એની રાહ જોઈ બેઠા હતા. સૌનું સ્વાગત કરી શેઠે બેઠક લીધી. - “ આજે આપ સૌએ મારું ઘર પાવન કર્યું.” શેઠે વાત શરૂ કરી.
શેઠ આપ પણ શું બોલો છો? અમે તો આપને વિનંતિ કરવા આજે આવ્યા છીએ. ” એક જણે કહ્યું.
શોની ?” “ સમાજના આગામી અધિવેશનનું પ્રમુખસ્થાન લેવાની.” સમાજના મંત્રીએ કહ્યું.
શેઠે હસતાં હસતાં કહ્યું, “ આપ બધા શું મને સમાજ સમક્ષ શરમદે પાડવા માગો છો? અભણ માણસને એ સ્થાન આપી મારી ફજેતી કરાવવી ? મને ન તે ભાષણ કરતા આવડે કે ન તો હું કઈ ઉત્તમ માર્ગ દર્શન કરાવી આપવા જેવી બુદ્ધિ કે વિદ્વત્તા ધરાવતો હઉં.”
( ૨૪૦ )
For Private And Personal Use Only
