Book Title: Jain Dharm Prakash 1914 Pustak 030 Ank 04
Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

View full book text
Previous | Next

Page 15
________________ Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra www.kobatirth.org Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir સમ્યકત્વ રન-એક અત્યાવશ્યક ગુણ. ૧૧૫ ભાવના હોય છે. ગુણીજનેને જોઈ તેની રોમરાજ હર્ષથી વિકસ્વર થઈ ઉ. સિત થઈ જાય છે, યાવતું તેને દાસ થઈ જાય છે અને તેની ઉપાસના કરવા મંડી પડે છે. ઈર્ષાને કે મત્સરને તે તેનામાં અવકાશ-સદ્દભાવજ હો તે નથી. અતિ પછી જીવ ઉપર પણ તે દ્વેષ ન કરતાં તેને સુધારવા યથાશકિત પ્રહાર કરે છે. પ્રાણી કર્મવશ છે એમ જાણી તેની હૃદયમાં દયા ચિંતવે છે. અને પ્રયાસ કરતાં પણ ન સુધરે તે પિતે દુઃખી થઈ લાચારીથી તેની ઉપેક્ષા કરે છે પણ તેની નિંદા તો કયારે કરતેજ નથી. એ કરવાને મને હક જ નથી એમ તે માને છે એ સમ્યકત્વનું યથાર્થ સ્વરૂપ ઉપાધ્યાયજી શ્રીમદ્યશવિજયજી મહા રાજે સમકિતની સ્વસઠ બેલની સક્ઝાયમાં સારી રીતે વર્ણવેલું છે. વાંચક બધુને સ્વપ પ્રયાસે શિધ્ર બેધ થવા તે કડા કરી નિરંતર તેનું મનન રાખવા સાદર ભલામણ કરવી બહુ જરૂરી ગણું છું. જેથી એ તરફ આપણું લક્ષ્ય તાજુ જ રહ્યા કરે. મહેસાણે ન પાઠશાળા વ્યવસ્થાપક મહાશયને લખવાથી એ બુક બજ અ૬૫ મૂલ્ય માણી શકે છે. - એ ગુણ પ્રાપ્ત જીવને શાસ્ત્ર શ્રવણ અતિ પ્રિય હોય છે. તેથી તેમાં એને કંટાળે કે નિદ્રા આવતી નથી પણ આવતી હોય તે દૂર થઈ જાય છે. દિવ્ય સંગીતથી જેટલે આહાદ થાય તેથી અતિ ઘણે આલ્હાદ તેને શાસ્ત્રશ્રવણુથી થાય છે. શકરા તથા દ્રાથી અતિ ઘણો રસ તેમાંથી તેને મળે છે. અટવી કરેલ કુધાતુર બ્રાધાણ જેમ ઘેવર જોઈ ખાવાની ઈરછા કરે તેટલી જ ઈચ્છા એ જીવને આત્માને કર્મથી મુકત કરવા માટે હોય છે. દેવગુર્નાદિનું વૈયાવૃજ્ય-સેવા ભકિત વિદ્યા સાધનાર પુરૂષની જેમ પ્રમાદરહિતપણે તે કરે છે. પ્રભુભકિતથી જે વાંછિત ન ફળ્યું તે અન્ય કશાથી તે ફળવાનું જ નથી એમ સમજી વ્યર્થ દેધામ કરવી છેડી દે છે અને વિશેષ વિશેષ પ્રભુભકિતજ કરે છે; એમ માનીને કે પ્રભુ ભકિતથી જ સર્વ ફળવા યોગ્ય છે. તેના શરીરને કોઈ છેદન ભેદનથી તીવ્ર વેદના ઉત્પન્ન કરે તે પણ શ્રી તીર્થકર વિના અન્ય દેવને તે નમન કેરોજ નથી“ નમવા ગ્ય એક થી વીતરાગજ છે, તેથી અન્ય દેવને નમન એ શ્રી વીતરાગ પ્રભુને અપમાન પહોંચાડનાર છે. ” એમ તે સમજે છે. તેનામાં કામાં મુખ્ય મુખ્ય હોય છે. બે નિમિત્તેથી પણ તેની શાંત પ્રકૃતિમાં કયારે પષ્ણુ વિકૃતિ થતી નથી. તે દેવ ગુખ તથા નરેદ્ર સુખને દુઃખજ માની માત્ર એક મહાસુખને જ ચાહે છે. તેને ખાત્રી થયેલી હોય છે કે પ્રથમનું સુખ ક્ષતિ, વિનધર અને પરિણામે દુઃખ કરનારૂ છે; જ્યારે શાશ્વત, અવિનાશી અને અવ્યાબાધ સુખ તે મેક્ષમાં જ છે અને એ તેને અનુભવ થ For Private And Personal Use Only

Loading...

Page Navigation
1 ... 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32