________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
१२८
જે-ધમ પ્રકા,
મૃતનું પાન કર્યા પછી સુરસેને પિતાના ભાઈની જિહાના રોગનું કારણ ગુરૂમહારાજને પૂછ્યું. ત્યારે તે ગુરૂ પ્રવચનરૂપી ક્ષીરસાગરના કલેલ જેવું તથા સંસારરૂપી અરણ્યથી ઉત્પન્ન થતા કલેશને નાશ કરનારું વચન બોલ્યા કે—
પૃથ્વીના ભૂષણ રૂપ, ઈદ્રના પુરની કાંતિની સ્પર્ધા કરનારૂં તથા વિશ્વમાં વિખ્યાત એવું મણિપુર નામનું નગર છે. તેમાં શત્રુઓના મુખને શ્યામ કરનાર તથા જનધર્મ રૂપી અમૃતના સમુદ્રને ઉલ્લાસ કરવામાં ચંદ્ર સમાન મદન નામે એક સુભટ હતા. તેને તુલ્ય આકૃતિવાળા, તુલ્ય શક્તિવાળા, તુલ્ય અર્થ ( પુરૂષાર્થ ) વાળા, તથા તુલ્ય તેજવાળા જાણે તેને બે હાથ હોય તેવા ધીર અને વીર નામના બે પુત્રો થયા. જિન પ્રવચનને આનંદરૂપ અમૃત રસને સ્વાદ લેવાવાળા તે બને કુમારો સંસાર રૂપી સર્ષથી ઉત્પન્ન થયેલી મેહરૂપી વિષની મૂછીથી ગ્રસ્ત ( વ્યાસ) થયા નહોતા. એકદા તે બન્ને કુમારે પિતાના ઉદ્યાનમાં ગયા. ત્યાં વસંત નામના પિતાના મામા કે જે મુનિ હતા તેને ઘણા પુરૂ એ પરિવરેલા અને પૃથ્વી પર પડેલા જોયા. તેને જોઈને “આ શું થયું? આ શું થયું ? ” એમ બેલતા અને આકુળ વ્યાકુળ ચિત્તવાળા ધીરકુમારના પૂછવાથી નેત્રમાંથી અશુપાત કરતે એક પુરૂષ બે કે “કાઉસ્સગ્ગ ધ્યાને રહેલા આ મુનિને કરડીને એક દુછ સર્ષ રાજાને અપરાધી જેમ કિલ્લામાં પેસી જાય તેમ આ મોટા બિલમાં પડી ગયેલ છે. તે સાંભળીને ધીરને નાને ભાઈ (વીર) મામા ઉપરના મેહને લીધે ક્રોધથી બે-“હે રાંકડાઓ ! એ નાશી જતા પાપી સર્ષને તમે કેમ ન હ?” ત્યારે ધીરકુમાર નાના ભાઈને કહ્યું કે-“હે મહાત્મા! સર્ષ પોતાના શુભ કર્મને યોગે જીવ ગયે છે, તેમાં તું જિહાએ કરીને ફગટ પાપ કેમ બાંધે છે?” વિરે તેને ક્રોધથી જવાબ દિધે કે-“મહામુનિને ડસનાર તે દુછ સપને હયાથી પણ ધર્મ થાય, તે તેને મારવાની વાણીથી પાપ કેમ બંધાય? વળી સાધુ પુરૂનું પાલન કરવું અને દુષ્ટનો નિગ્રહ કરે એજ ક્ષત્રિયનો ધર્મ છે. એ વાત જે અસત્ય હોય તે મારી જિલ્ડને ભલે પાપ લાગે.” આ પ્રમાણેની તેની વાણી સાંભળી તેપર વિચાર કર્યા વિનાજ અત્યંત દયારસવાળા પીરકુમારે મણિ, મંત્ર તથા અંબ ધિના પ્રયોગથી મુનીને જીવાડથ. યતીના જીવવાથી મેટા આનંદની વર્ણિકાઉપ પ્રીતિને ધારણ કરતા તથા સર્વ લોકેએ પ્રશંસા કરેલા તે સુભટના જુ શુભ ધમને પળતા, પાપ કર્મને નાશ કરતા તથા કીર્તિ વડે પોતાના આત્માને ઉજવળ કરતા ચિરકાળ સુધી આનંદ પામ્યા ( થા). પછી અનુક્રમે આયુષ્ય પૂર્ણ થયે હે સુરસેન ! ધીરકુમારને જીવ મરીને તું છે, અને તેવા પ્રકા
પાપકારી વાણીથી બંધાયેલા પાપની આલેજના કર્યા વિનાને વિરકુમાર
For Private And Personal Use Only
