Jain Dharm Prakash 1911 Pustak 027 Ank 11

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 4

= ૮
૩ર૬ માન મહા વાયુ વૃદ્ધિ કર, ક્ષણમાં આત્મ સ્થિતિ બદલાણી.
કૅ૦ ૫ શજળ વૃષ્ટિ શી જિનવરની, શીતળાકારક સહ સુખ ખાણી. જૈ૦ ૬ શુદ્ધ સ્વરૂ૫ રમણ ઉપગે, મેં રંગ પરિણતિ રંગાણી. સ્થિરતા સ૩૧ રનત્રયીમાં, રે ગ વૃત્તિ આગળ ડરાણી.
દો. ૮ જેન સેવક કહે વરમાળા, આરોપ ઝટ શીલ પટરાણી.
જન સેવક ગિર હેડ પાટણ.
૦
૧
૦િ
૯
જ્ઞાનવાર સૂત્ર વિવર.
નાટક. (ર)
(લેખક–સન્મિત્ર કjરવિજયજી ) मन्यते यो जगत्तत्त्वं, स मुनिः परिकीर्तितः ॥ सम्यक्त्वमेव तन्यौन, मौनं सम्यक्त्वमेव च ॥ १ ॥
ભાવાર્થ-જે રામરત તત્વને યથાર્થ જાણે છે તે મુનિ કહેવાય છે, જે વસ્તુ તરાને સમ્યગ સમજી સર્વ મધ્યરથ રહે છે, બેટી બાબતમાં કદાપિ મુંઝાતોજ નથી તે મુનિ છે. તેવું મુનિપણું એજ ખરૂં સમકિત છે. અને નિર્મળ સમક્તિ એજ મુનિપણું છે. શુદ્ધ સમકિત વિના ખરૂં મુનિ પાછું સંભવતું જ નથી. મુનિપણું જ્યાં સુધી જાળવી રખાય છે, ત્યાં સુધી સમકિત કાયમ રહે છે. ૧.
વિવેરાન–નિઃસ્પૃહી મહાત્મા મુનિપદને પામે છે તે મુનિ ભાવને શાકાર પણ કરી બતાવે છે. જે મહાનુભાવ વિધતત્ત્વ વિદિત છે એટલે જેણે જાણવા
ગ્ય રાવ તા-રૂપ જાણો શું છે એ જાણીને આદરવા ગ આદર્યું છે, અને તવા ગ્ય તજી દીધું છે. મતલબ કે તકસાન પગે જેને સ્વપરની પથાર્થ વહેંચણ થયેલી હોવાથી રાજહં સની પેરે નિરૂપાળી વસ્તુને જે ત્યાગ કરેલ છે અને આ
મે ઉપયોગી તુના આકાર કરે લે છે તે જ બતાઃ મુનિ કહેવાય છે. સાધુ, મુનિ, નિગ્રંથ વિગેરે અનેક પયય (સમાન શિક) ના કહ્યાં છે.ખરો સાધક-સાધુપુરૂષ સર્વ પ્રકારની મુછો રામાણી સુક- ય છે, તેથી તે કોઈ પણ જાતની ઉપાધિથી અગેજ રહે છે. સર્વ પ્રકાર ઉપાધિથી નિરાળા રહેવાથી જ નિવ-મુનિજને નિરપાધિઆમ રમણતા રૂપ વા પાવિક રાઝને અનુભવી શકે છે. તે જ ખરા આતાજ્ઞાની સાધુ-પુરૂ ગણાય છે. તે દર કેવળ દ્રયલિંગીજ કહેવાય છે. જ્યારે એક પોલના જાને રડાવેજ થવા કઈક સદગુરૂ મહાશયના સધ વડે આકાશમાં વેજ્ઞાનનો ઉદય થાય છે ત્યારે અનાદિ અજ્ઞાનજનિત મિથ્યાત્વ (વિપ