________________
The Prakrit and Desa-Bhāṣā Passages of Someśvara
301
मंजरि शिरे तुरु विज्जइसि अधु विश्व । अवरुड विज़्जइनोभाहलनवसरूप हरिज्जइकश्रुरमन्निपुमसिसे विज्जइ । रागे वसन्ते । पीड गाइज्जइ हंसे तुलायिमुं ।।
देसो विज्जइ । विरुलं तउवाणि नाणिजै ॥ The text according to MS. D. (given in f.n. 4, 5, 6, 7 and 8) :
मधुरितुमन्मथनायकु । यङ्गतउ २ । साहारकेसलयलखीउ । निरूतउ । विचकिलपरिमालालगौयुम्यै । अलिकुलझङ्कारबहुसुमै कोइलकलरउ करइ । सुहावउ तरणींह कुसुभसरह ॥ हक्कारउ । होलह नरवैकचुरवितइ । तालिहिंछंदेगारिज्जहाजयतिहिं चरणहिंदेदुफलिजइ । वंदणअवणविवणुकिज्जइ । मल्लिमंजरि शिरेतुरु विज्जइ सिंहधूविज्जइ मोत्राहलनवसरु पहिरिज्जइ । कसूरसन्निसुशशि सेविज्जइ । कपूरसन्निसु शशि सेविज्जइ । पिरुलंतउवणिमाणिज्जइ ।
The restored text :
मधु-रितु मन्मथ-नायकु पहुतउ, सहार-किसलय-लक्खिउ निरुतउ । विचकिल-परिमल-लग्गउ घुम्मइ, अलिकुलु झंकारइ बहु-कुसमइ । कोइल कलरउ करइ सुहावउ, णावइ(?) कुसुमसरह हक्कारउ । हालिहिं नरवइ-कव्वु पढिज्जइ, तालिहिं छंदेहिं गाइज्जइ । कुंकुम-सरिले तणु रंजिज्जइ, तरुणियणिहिं महुरउ नच्चिज्जइ । वरु हिंदोलउ बडि खेलिज्जइ, जुवतिहिं चरण हिं दइदु पेलिज्जइ ॥ चंदणि अच्चण लेवणु किज्जइ, मल्लिय-मंजरि सिरि बंधिज्जइ । सिह धूविज्जइ अयरु डहिज्जइ, मोत्ताहल-नव-सरु पहिरिज्जइ । कपूर-संनिहु ससि सेविज्जइ, रागि वसंति पियउ गाइज्जइ । हंस तुलाइसु दे(?) सोविज्जइ, पिउ घुल्लंतउ वणि माणिज्जइ ॥
“The spring season lorded over by the God of Love has arrived, with its characteristic mark of mango shoots. The hoard of black bees bearing the perfume of the Vicakila flowers are humming and wandering from flower to flower. The cuckoo pours out sweet notes, which are like the inviting messengers of the Love-God. The peasants sing the lyrics composed by the King with their appropriate metrical rhythms and timebeats. Bodies are coloured with saffron water sprinkled and damsels are dancing sweetly. Swinging sport is enjoyed on excellent swings tied on the banyan trees, when the young ladies are pushing their beloved with their feet. The sandle
