________________
[ ૧૨૬ ]
ધમ મ ગલઃ
સફળતા અને યશકીત્તિ આવી મળતી હોય એમ મનાતું. કાઈ ગરીખ માણસ, ધનવાન બનવાનાં સીધા મામાં નિરાશ બન્યા હોય તેા તેને એમજ લાગે કે લક્ષ્મી દેવીની ઉપાસના કર્યા વિના કાઈ પાસે। સવળે નહિ પડે. કાઇ પંડિત વાદવિવાદની સભામાં ત્તેહમદ ન થા હોય તે તેને પણ પણ સરસ્વતી, તારા કે ચક્રેશ્વરી દેવીની મદદ વિના આ કાર્ય માં સિદ્ધિ નહિ મેળવાય એમ જ લાગે. દેવ દેવીઓની ઉપાસનાએ એ વખતે ભલભલા પડિતા, ધનાર્થીઓ અને સાધકેાની બુદ્ધિ ઉપર ભૂરકી નાખેલી. આપણા જૈન સાહિત્યમાં પણ એ દેવીઓએ પ્રવેશ કરેલારાહિણી, પ્રજ્ઞપ્તિ, વજ્ર'ખલા, વાંકુશી, ચક્રેશ્વરી, નરદત્તા, કાળી, મહાકાળી, ગારી, ગાંધારી, વિગેરે સેાળ વિદ્યાદેવીએનું સ્મરણ તા આજે પણ કરવામાં આવે છે. અમુક પ્રકારના મંત્રત ંત્ર આરાધ્યા હોય, વિધિપૂર્વક ઉજવ્યા હોય તે તાવ, ગ્રહ, ભૂત, શાકિની અને બીજા રાગેા તથા ઉપસર્ગો સ્વતઃ શાંત થઈ જાય, દુશ્મનાની વચ્ચે પણ સાધકના જયજયકાર વર્તી રહે ! ચતુર્વિધ જૈન સંઘની શાંતિ અર્થે, શહેર પ્રાંત અને દેશની આબાદી અથે આ પ્રકારના સ્તાત્રા રચાએલાં. એ સ ́માં પ્રાણીહિત અને વિશ્વશાંતિની જ સ્વચ્છ સ્ફટિક સમી ભાવના હતી. શાક્યોના પ્રામયની એમાં છૂપી અસર દેખાય છે. હવે વિચાર કરે કે જ્યાં મોઢે અને વૃદ્ધો,
સ્ત્રી અને પુરુષા, સંન્યાસીએ અને સ’સારી, પડિતા અને અભણા-આ પ્રકારની સાધના પાછળ - પડ્યા હાય,
