________________
બપ્પભટ્ટીસૂરિ
શ્રી બપ્પભટ્ટીસૂરિ અને આમરાજા : ગુરુ શિષ્યની આ બેલડી, તે જૈન ઇતિહાસના અમર પાત્રો છે. સૂરિજીનું જન્મનામ સૂરપાળ. સ્વયં ક્ષત્રિયવંશી. તેમના ગુરુજીએ સ્વપ્નમાં બાળ કેસરીસિંહને એકી છલાંગે શિખરને આંબી જતાં એક દહાડો નીરખ્યો, અને તેજ સવારે જિનમંદિરમાં તેમણે ક્ષત્રિયબાળ સૂરપાળને જોયો. તેના લક્ષણો જોતાં ગુરુજીને પેલું સ્વપ્ન સાંભર્યું. તરત તેમણે તે બાળકના માવતરનો સંપર્ક કર્યો. અને એમને આ બાળકને શાસનને સમર્પિત કરવાની પ્રેરણા આપી. એમના મનમાં આ પ્રેરણા વસી ગઇ, અને તેમણે પોતાના પ્યારા બાળકને ગુરુચરણે સમર્પી દીધો.
એ
ઉદારચરિત પિતા
માતાના મંગલ સ્મરણરૂપે ગુરુજીએ બાળકનું દીક્ષા-નામ
પાડ્યું: બપ્પભટ્ટી.
બપ્પ તેમના પિતા
અને ભટ્ટી તેમની
માતા, તે બેનાં નામોનું સંયોજન તે બપ્પભટ્ટી. દીક્ષા લીધી પછી એ બાળ મુનિએ એવીતો સાધના કરી કે સરસ્વતી દેવીએ પ્રસન્ન થઇ વરદાન
આપ્યું. અને ૧૧ વર્ષની વયે તો આચાર્યપદ પામ્યા ! કાન્યકુબ્જ કનોજનો રાજા . આમ તેમનો
પરમ
ઉપાસક
બન્યો. તેના આગ્રહથી, ગુરુજીની આજ્ઞા પૂર્વક, સૂરિજી કનોજમાં વધુ વિહરતા. રાજા તેમનો ભક્ત છતાં તે વખતો-વખત તેમની વિદ્વતાની, શક્તિઓની તથા સાધુતાની કસોટી કર્યા કરતો. સૂરિજી યુવાન અને વળી રૂપના ભંડાર, તેથી એકવાર રાજાને કસોટી સૂઝી અને એક રૂપયૌવનાને રાતવેળાએ સૂરિજી પાસે મોકલી. સૂઇ ગયેલા સૂરિજીની તે સુંદરી સેવા કરવા માંડી, તેથી જાગી ગયેલા સૂરિજી ક્ષણાર્ધમાં જ બધુ પામી ગયા. તેમણે તત્ક્ષણ તે સ્ત્રીને બે હાથ જોડી વંદના કરી કહ્યું. “માના વાત્સલ્યનો સ્પર્શ કેવો મીઠો અને શાતાદાયક હોય તેનો તમે મને અનુભવ આપ્યો; માડી ! તમને પ્રણામ !” આ શબ્દો સાંભળતાંજ પેલી સ્ત્રી અવાચ! પછાડવા આવી હતી અને સ્વયં હારીને નીકળી ! સૂરિજીના નૈષ્ઠિક બ્રહ્મચર્યથી પ્રભાવિત બનેલા રાજાએ તેમને ‘બાળબ્રહ્મચારી ગજવર’નું બિરૂદ આપ્યું. ગૌડદેશની રાજસભામાં સૂરિજીએ બૌદ્ધોને વાદમાં જીત્યા. અને ગૌડરાજ અને આમરાજા વચ્ચેના પરંપરાગત વેર-ઝેર તેમણે દૂર કર્યાં. ઉત્તમ ચિત્રકારો દ્વારા શ્રી જિનેશ્વરદેવનાં ભવ્ય, કલાત્મક ચિત્રો રચાવીને, ઠેર ઠેર તેની પ્રતિષ્ઠા કરાવી. દિગંબરો સામે વિજયી બનીને ગિરનાર તીર્થની રક્ષા તેમણે કરી, અને અનેક ગ્રંથો પણ રચ્યા.
20
