________________
૨૯૫
આ લેખનવિધિને હિમાલયમાં પ્રવેશ કર્યા અને ત્યાંથી પાછા ફર્યાં ત્યાં સુધીની એક પ્રકારની ડાયરી –નિત્યનેાંધ અથવા તો આત્મકથા જ મેં કલ્પેલ છે, અને તેથી ‘હુ’' અને ‘મેં ’ પ્રસ્તુત લખાણમાં મારા માટે અનિવાય અનેલ છે.
આ આખા લખાણ ઉપર જ્યારે હું સમગ્રપણે દૃષ્ટિ ફેરવું શ્રુ, ત્યારે તેમાં અનેક ત્રુટિઓ મારી નજર સામે આવે છે. નિસ-વનામાં અનેક વાર પુનરુક્તિદોષા થયેલા માલૂમ પડે છે. હિમાલયની ભવ્યતાને શબ્દાકાર આપવા માટે મારી ભાષા નબળી— મન્દસામર્થ્યવાળી માલૂમ પડી છે. અંદરનાં તીવ્ર ઘેરાં સંવેદનાને વ્યક્ત કરવા માટે કલ્પના, Images-શબ્દપ્રતિમા, પ્રતીકે અને રૂપાની જે સમૃદ્ધિ જોઈએ, તેની જ્યાં ત્યાં મને ઊપ દેખાઈ છે. આમ મારું ભાષાવિષયક દારિદ્ર મને ખૂબ સાલે છે; તે વિષે મારું મન અસ તાષ અનુભવે છે. આમ છતાં પણ જેને Joy of self expression-આત્માની અભિવ્યક્તિના આનંદ– કહે છે, તે આનંદ આ લખાણ લખતાં મેં પૂરા પ્રમાણમાં માણ્યા છે, અથવા તેા એક પ્રકારની મસ્તી મેં અનુભવી છે. વળી, પ્રસ્તુત લેખનપ્રક્રિયા દરમિયાન જેતે loud thirking-પ્રગટ ચિન્તનકહે છે, તેવુ પ્રગટ ચિન્તન પ્રબુદ્ધ જીવન ’ના વાંચકા સાથે કરવાને મારા અવારનવાર પ્રયત્ન રહ્યો છે. આમ કરતાં કાઈ કાઈ ઠેકાણે વધારે પડતુ લંબાણ થઈ ગયુ હોય એમ બનવાજોગ છે. સંગીતના એ પ્રકાર છે: ગાયન અને વાદન. એ પ્રત્યેકના એ લય છે. વિલ ખિત અને ક્રુત. આ લખાણની પ્રક્રિયા મનની અંદર ચાલી રહેલા ગાયનને વિલ`ખિતના લયમાં વ્યક્ત કરવાની રહી છે. વિલ`ખિત લયમાં આાલાપની વિપુલતા અને ગતિની મન્દતા હોય છે. આ લખાણનું રૂપ પણ આવું જ કાંઈક વિલંબિત આકારનું સરજાયું હોય એમ લાગે છે. પ્રવાસના અનુસંધાનમાં મનમાં જે કાંઈ રસ્ફુરતુ. ગયુ. તે
Jain Education International
'
For Personal & Private Use Only www.jainelibrary.org
