________________
चंदराजानो रास. ॥ दोहा ॥ सकल सुनट क्षिति मुकुटने, करजोडी कहे जाम ॥ नव नीक लिये एकला, इम मृग माटे स्वाम ॥ १ ॥
॥ सर्व सुटो पृथ्वीना मुगटरूप राजाने हाथ जोडीने कहेवा लाग्या के हे स्वामी, वी ते मृगने माटे एकला नीकलवुं न जोइ ॥ १ ॥
रतन जतन करि राखवा, तुमने नर शिरताज ॥
१२
सनथी दुर्जन घणा, मोहोटाने महाराज ॥ २॥
अर्थ ॥ हे ! लोकोना शिरताज महाराज, तमारां जेवां रत्नने तो यतना करीने राखवां जोइए. हे महाराज, मोटा पुरुषोने समनश्री दुर्जन घणा होय बे ॥ २ ॥
धावल पगथी धूंसीयें, उढाए जरतास ॥
जे जेवा नर तेने, तेदवा होय प्रयास ॥ ३॥
अर्थ ॥ हे ! राजा, धाबलीथी पग लुंवायडे, अने जरीयान वस्त्र उढाय बे, तेम जेवो माणस होय तेवो तेने प्रयास थाय ॥ ३ ॥
मोटुं जाग्य जुजाबली, कुसलें मलिया नूप ॥
पण ए कन्या को अबे, कहियें तास स्वरूप ॥ ४ ॥
अर्थ ॥ अमारूं मोटुं जाग्य के जे श्राप भुजाबली राजा पाना कुशल- देम प्राप्त थया. या कन्या कोण बे, तेनुं स्वरूप कहो ॥ ४ ॥
दय पुष्करणी जालिका, योगी कन्या खेद ॥
अवनीशे निमेषमें, जाख्यो सघलो नेद ॥ ५ ॥
अर्थ ॥ राजाए विपरीत शिक्षावाला अश्वनी, वापिकानी, जालीनी, योगीनी ने कन्याना संकष्टनी बधी वात जणावी तत्काल तेनो बधो भेद खुल्लो कर्यो ॥ ५ ॥
सव सामंत या खुशी, नृपनी करे प्रशंस ॥
ख्याग त्याग वाचा अचल, धन क्षत्री अवतंस ॥ ६ ॥
॥ ते सांजली बधा सामंतो खुशी थया ने राजानी प्रशंसा करवा लाग्यो के, दान ने वचनथी अचल एवा क्षेत्रीय कुलमां आभूषण रूप तमने धन्य बे ॥ ६॥
ले कन्या सेना सहित, नृपति थयो असवार ॥
श्राव्या निज नगरी तिहां, वरत्या जय जयकार ॥ ७ ॥
॥ राजा कन्याने लई सेना साथे घोमेस्वार थयो ने पोतानी नगरीमां श्रावी पोहोंच्यो. त्यां जय जयकार वरती रह्यो ॥ ७ ॥
Jain Educationa International
॥ ढाल चोथी ॥
सरवरीयारी पाल, थांबा दोय रावलां ललना ॥ ए देशी ॥
For Personal and Private Use Only
www.jainelibrary.org