________________
આવી બાબતમાં આપેલા દ્રવ્ય અને સમયનો ભાગ આપનારને પિતાને તેમને જ પરને લાભદાયક નીવડે છે. આપણી હલકી ઈચ્છાઓ, લાગણીઓ, વિકારે અને તુરંગે પ્રમાણે વર્તવામાં કેટલો બધે ભોગ આપણે આપવો પડે છે, તેને વિચાર કરે. ધન, સમય અને ઉત્સાહને આવી નવી બાબતોમાં ભેગ આપવાથી જરા પણ આધ્યાત્મિક લાભ મળતો નથી. નિરંતર બદલાતી જતી જન મંડળની ટિ (ફેશન અને એટીકેટ ( સામાજીક રિવાજ) ને ગુલામની માફક આધીન થઈ આપણે ઉપર પ્રમાણે ભોગ આપીએ છીએ. જ નાતજાતને ખુશી રાખવાને આપણે આટલા બધા ભાગ આપવા તત્પર થઈએ છીએ તો પછી જે મનુષ્યોએ આમામાં રહેલી ઉચ્ચ શક્તિ વિષે જરા પણ વિચાર કર્યો નથી તે પુરુષોના અભિપ્રાયની : દરકાર કર્યા સિવાય આપણા આધ્યાત્મિક ઉત્કર્ષ સાર સમય ધન કે મબળને ભેગ આપતાં શા સારૂ અચકવું જોઈએ !
જે મનુષ્યોને અવકાશ છે, તેઓએ ઘોડો સમય આત્મામાં રહેલી ગુમ શક્તિઓ પ્રકટ કરવાને અવશ્ય ગાળવો જોઈએ, અને જેઓ પાસે ધન છે, તેઓએ પોતાની જાતને તથા આવા પ્રકારના જ્ઞાનની ઈચ્છા રાખનારા બીજએને બનતી મદદ કરવી જોઈએ
આ યજ્ઞના ઉત્તમ નિયમને ઘણીવાર ખરો અર્થ થા દુરૂપયોગ કરવામાં આવતે આપણે જોઈએ છીએ તથા સાંભળીએ છીએ. હિંદુસ્થાનમાં તેમજ પેલેસ્ટાઈનમાં ધર્મનાં ખરાં રહસ્ય નહિ સમજવાથી બ્રાહ્મ
એ તથા યહુદી લોકોએ તેને દુરપયોગ કર્યો હતે. રૂધિર પાનની તૃણાવાળા દેવો (રાક્ષસો !) આગળ અથવા ધી ઈશ્વર આગળ તેઓ પ્રાણીઓનો ભોગ આપતા હતા. પ્રાણીઓના માંસનો આહાર અને મદિરાપાન જે તેઓ પ્રાણીએનું રક્ષણ કરવાની દયામય રૂટિને લીધે કરી શકે નહિ, તેની છા રાખનારા સ્વાર્થી ધર્મગુરૂઓ પવિત્ર સત્યનો બેટો અર્થ કરવાને અને તે સત્યનો નાશ કરવાને પણ ભૂલતા નહિ. તેઓની અધમ સ્વાદની તૃપ્તિ અર્થે ગરીબ મુગા પ્રાણીઓનો આ રીતે ભાગ અપાતો હતો.
ધર્મ ગુરુઓ હમેશ જ્ઞાનની વૃદ્ધિના વિરૂદ્ધ અને જ્ઞાતિ (ધર્મપ્રવાહ) - ધનના હિમાયતી હોય છે. હલકી વર્ણન મળે તેમના અભિપ્રાય પ્રમાણે પવિત્ર શબ્દ સાંભળી શકે પણ નહિ. જ્ઞાતિબંધનના હિમાયતી તેમજ કેળવણીના ફેલાવાના વિરોધી પુર હિંદુસ્થાનમાં વસે છે તેવા પુરા અન્ય દેશોમાં
